Voor Street Dialogue verzamelde Charles De Latin illustraties die hij vond in de straten van Antwerpen. Hij deed een onderzoek naar de vaak naïeve vormen en betekenissen achter snelle tekeningen en korte teksten in het straatbeeld. De gevonden grafische vormen combineerde Charles met nachtelijke straatbeelden die hij maakte tijdens zijn zoektocht naar deze illustraties. Het resultaat werd in boekvorm gegoten en stelt in vraag of auteursrecht op vandalisme bestaat. Website — Instagram

Julie Vandenhove zorgde met Good old days voor een rebranding voor Studio Skoop, waarmee ze het alternatieve karakter van de arthouse cinema wilde benadrukken. De vernieuwde huisstijl bestaat uit een logo in retrostijl met een modern touch; een aantal visuele elementen die verwijzen naar gestileerde vormen uit een oude filmcamera; een kleurenpalet dat bestaat uit elf kleuren die zowel combineerbaar als contrasterend zijn en een typografie die bestaat uit een combinatie van een flamboyant lettertype en een neutraal, strakker font. Julie werkte onder meer de website, filmkranten, pins, gift cards en bierviltjes uit. Website — Instagram

In With my traces I'm filling the gaps left in between of my teeth verkent Angela Xu de disharmonische relatie tussen migranten van de tweede generatie en hun relatie met hun veronderstelde ‘moedertaal’, de misverstanden, versprekingen en stiltes. Ze deed daarvoor beroep op het systeem van de Chinese taal, dat werd teruggebracht als een ontwerppraktijk. Angela gebruikte de Chinese geluksenvelop met gezeefdrukte tekst als hand-outs, die een metafoor zijn voor de relatie met haar moeder. Ze spreken niet dezelfde taal, maar drukken op andere manieren hun genegenheid uit. Instagram

Pro memorie gaat over het schrift van Marinela Demaj. Het gaat over schrijven, beweging en flora, en over hoe deze elementen gelinkt worden aan elkaar. Het project focust op het spanningsveld tussen controle uitoefenen en loslaten en op hoe Marinela schrijven, beweging en flora interpreteert en probeert te herinneren, maar ook over hoe dat kan vervormen en vervolgens kan verdwijnen. Het gaat over vergankelijkheid, vergetelheid en traagheid. Instagram

Margot Rau ontwikkelde met Human Glyphs - The Body of Type een lettertype gebaseerd op de Vitruviusman van Leonardo da Vinci, waarbij de stokken, de x-hoogte en de staarten van de letter in verhouding en lengte overeenkomen met de armen, het torso en de benen van de Vitruviusman. Door de grootte van het onderliggende grid aan te passen, maakte Margot ook enkele varianten. Op die manier ontstaat er een steeds leesbaardere of net minder leesbare letter, terwijl de afmetingen en verhoudingen steeds behouden blijven. Zo komen het wiskundige en het artistieke, waar de Vitruviusman voor staat, samen in een hedendaags font. Website

Het Perso-Arabische schriftsysteem kent gemengde lettervormen en ligaturen. Technologische ontwikkelingen hebben echter veel schriftgrammatica verwijderd, wat discrepanties creëerde tussen manuscriptvorm en typografie. Niaz Mirmobini onderzocht met When ligatures touch literature de invloed van ligaturen op de leeservaring in verschillende redactionele categorieën. Haar onderzoek classificeerde leesmateriaal op basis van waar ligaturen mogelijk kunnen worden gebruikt. Instagram

Met Sensorial Saloon wil Eline Van Deputte ons aanzetten om op een andere manier te interageren met voedsel. Met dat doel voor ogen creëerde ze een immersief belevingssalon, met daarin een zetel uit rode bieten, een tafel uit rabarber en appelen en een kussen uit eigeel. En ook met een tapijt dat ruikt naar ketchup en gordijnen die de geur van een heerlijk kopje koffie in herinnering brengen. Met haar huiselijke installatie onderzoekt ze hoe we de geuren, kleuren en texturen van voedsel(overschotten) op een niet-proevende manier kunnen ervaren. Website — Instagram

Bij In de plooi van Katlijne Meersman fungeert de rode draad als verbindend element in een reeks van objecten, zijnde een zetel, een loveseat en een aantal lampen. De nadruk in haar werk ligt sterk op handmatige naaitechnieken, die een essentieel onderdeel van het ontwerp vormen. De zetel is voorzien van verschillende gebruikswijzen en laat je nadenken over de meest comfortabele lighouding. Instagram

Stormkop is het epicentrum van datagegevens van meteorologische boeien die info geven over oceanen en hun invloed op het klimaat. Juliette Hendrickx verzamelde voor Buoy 344125 de data van zes meteorologische boeien, die ze op verschillende plekken in Antwerpen plaatste. Golfbeweging, wind en temperatuur zullen het licht in de boei beïnvloeden. Door datagegevens te vertalen naar licht wil Juliette deze toegankelijk en duidelijk maken voor iedereen. Als je de boei binnenstapt, word je geprikkeld door de verandering van het licht. Op termijn zal de verandering van het klimaat ook visueel te zien zijn door de veranderingen van het licht.

In Rooting for water. Routing for life staan de sapstromen van de bomen centraal. Het is de stem van de opwaartse beweging van het water in de sapstromen die Sophia van Sloun hoorbaar wil maken, om een zo breed mogelijk publiek bewust te maken van de actuele klimaatcrisis. Deze stem werd gecreëerd door middel van een zelf ontworpen klankkast die de opgevangen geluiden, die zich in de boom afspelen, versterkt en hoorbaar maakt voor de mens. En wat blijkt? Er is een duidelijk verschil in geluid tussen de gezonde boom die genoeg water heeft en de boom die lijdt aan droogtestress. Instagram

Unkwn van Denis Iberdemaj is een fine dining experience, waarbij vergeten en ongekende groenten en muziek de hoofdrol spelen. De muziek wordt speciaal gecomponeerd voor het menu en volgt de volgorde waarin de gerechten worden geserveerd. Het interieur heeft een kleurenpalet in aardetinten, waarbij de focus op het eten en de ervaring ligt. Het plafond is geïnspireerd op koraal en wordt gebruikt om de speakers en verlichting in te integreren. Het dient ook als conversation starter.

Jakob van Manouk Vorselaars is een speels, multifunctioneel meubel geïnspireerd op de jakobsladder, een traditioneel kinderspeelgoed. Het meubel bestaat uit zes blokjes die je op verschillende manieren kan positioneren. Door de verbinding lijken de blokjes magnetisch aan elkaar vast te zitten. De kern van het meubel is gemaakt van reststukken akoestische panelen. Het textiel bestaat uit 100% polypropyleen. Het schuim is polyether waarvoor Manouk nog een milieuvriendelijkere oplossing zoekt. Ze werkt momenteel aan een compactere en lichtere versie die je overal mee naartoe kan nemen. Instagram

Fien Demarest, Liam McAuley en Charlotte Vliegen werkten samen aan Akimbo, een online platform dat is ontworpen op vraag van vzw Ekisande, dat zich inzet voor een school- en opleidingscentrum in Bwera in Oeganda. Ze gingen aan de slag met de schoollocatie, ondersteuningssystemen voor studenten, financiële onafhankelijkheid, gemeenschapsbereik, vervoer en internet, een veilige en ondersteunende omgeving voor vrouwen en duurzaam toerisme. Het eindresultaat is een duurzame, modulaire schoolsite, en een aantal diensten en tools.

De Nostos Table van Marnix Peeters-Van Roy toont de samensmelting van functionaliteit en esthetiek met zijn multifunctionele en stijlvolle schragen. Door gebruik te maken van additive manufacturing-technieken omarmt de tafel maatwerk en personalisatie, waardoor verschillende opstellingen en afmetingen mogelijk zijn. Het doordachte montagesysteem en de opbergmogelijkheden bieden een efficiënte oplossing, aangevuld met de geometrische kenmerken van de schragen.

In de Onze-Lieve-Vrouwestraat in Mechelen bevindt zich een leegstaand pand dat Elizabeth Claus een herbestemming gaf met haar project Een verbindende plek. In 2020 richtten winkelhandelaars, bewoners en lokale organisaties van deze straat Project LOV op, dat focust op beleving en verbinding en dat de basis vormt van Elizabeths project. Ze creëerde verbinding op sociaal en ruimtelijk vlak, maar ook binnenin het pand is er tussen de zones een verbinding gecreëerd. Zo werd er een lichtstraat geplaatst, werd de kolommenstructuur de basis voor het creëren van de vides en werd er rekening gehouden met de uitzichten naar buiten.

Dagelijks worden we omringd door typografie. Letters hebben een emotionele en economische impact op ons en onze maatschappij. Met Typografie: Back to the Future ontwikkelde Axelle Smekens een interactieve tentoonstelling waarin je als een tijdreiziger naar het verleden en naar de toekomst wordt gestuurd. Vooraleer je je reis aanvangt, word je voorbereid aan de hand van de basisprincipes van de typografie. Vervolgens reis je van de prehistorie naar de eerste typografie in de vorm van grotschilderingen, die je kunt bezichtigen met UV-licht, tot een arcadehal waar je op een speelse manier met letters kunt spelen dankzij kunstmatige intelligentie.

Vanuit haar fascinatie voor het fragiele, menselijke lichaam en het thema van memento mori deed Eva Geldof met Pulse een onderzoek vanuit twee verbindende elementen in het lichaam: het bot, dat als fundering van ons lichaam functioneert en ons hart, dat door middel van bloedvaten voor een constante puls zorgt. Pulse werd een installatie met spuitverfdoeken als huiden die worden doorboord door ijzeren spijkers. De koperen armband (juste un clou en colère) fungeert als restant van de uitbarsting, en is tegelijk een rebelse verwijzing naar de exclusieve nagelarmbanden van Cartier (juste un clou). Instagram

Het uitkiezen, voorzichtig vastnemen en aandoen van een sieraad behoren tot het ochtendritueel van velen onder ons. Deze zorgvuldige handelingen gaan samen met de emotionele waarden die sieraden meestal met zich mee dragen. Nelle Brackeva ontwierp met Gepakt! vijf sieraden die deze handeling van aan- en uitdoen benadrukken. De sieraden vormen figuratieve voorstellingen van een klaproos, medaille, paternoster, kroon en pakje. Wanneer we in interactie treden met het werk vallen deze figuren open tot draagbare sieraden door middel van een ontworpen bewegingssysteem. Website — Instagram

Het afstudeerwerk van Tille Ramaut kreeg de titel H.O.P., wat staat voor Humor, Object en Portret. Vanuit deze drie onderwerpen creëerde Tille een reeks van voorwerpen in keramiek. Ze gebruikt humor om bepaalde onderwerpen met een zekere spanning losser aan te kaarten en te verwerken. Een object kan zowel werkelijk bestaand als denkbeeldig zijn. Bij het portret wordt iemand herkenbaar afgebeeld, waarbij gelaatstrekken en een eventueel kenmerkende lichaamshouding een rol spelen. Instagram

Vroeger werden huizen verlicht met kaarslicht van kroonluchters. Zo ontstonden er roetpatronen op de plafonds die telkens werden verborgen met een nieuwe laag pleister. Om de oorsprong van deze verloren ornamenten te herdenken creëert Arend Vandenberghe, samen met designcollectief Vormen, Rozet. Het resultaat? Een draaibare lamp die een cirkelvormige afdruk om zichzelf achterlaat en abstract verwijst naar de roetpatronen. Bij het gebruik van de lamp ontstaat er langzaam een tekening. Instagram

Yes We Sex van Nikita Aulov is een ergonomisch seksmeubel. De zetel ondersteunt mensen met een fysieke beperking en hun (liefdes)partner op het gebied van seksualiteit en intimiteit. Het biedt hulp bij (seksuele) ergonomie en verplaatsingen zonder hulp van anderen, waardoor de gebruiker op verschillende plekken in huis seks kan hebben en diverse standjes kan exploreren. Dit onderzoek zal verdergezet worden, waarbij ook andere doelgroepen en soorten beperkingen geïntegreerd zullen worden om nieuwe ontwerpen te realiseren. Website — Instagram

Pawsenger van Babeau Formesyn is een product-service, die hondentransportkisten met bijhorende applicatie verhuurt. Honden die meer dan acht kilogram wegen, reizen mee in het bagageruim, niet met de passagiers. Dit zorgt voor stress voor het dier en voor de eigenaars omdat ze niet samen reizen. Het verhuurpakket bestaat uit een innovatieve transportkist met bijhorende applicatie en extra’s die noodzakelijk zijn voor een efficiënte en stressloze reis. Website — Instagram

Handschrift in wit en blauw van Nora Hendriks is een zoektocht naar de autonomie van een weefsel in interactie met verweer. Weefsels werden in de industriële context van Gent geplaatst, waar ze in aanraking kwamen met het weer in aarde, wind en water. De draden in de weefsels ontbinden, verzamelen andere materialen en functioneren als dragers voor de groei van oxidatie, schimmel, plant en dier. De werken in hun nieuwe vorm bevragen het auteurschap van de designer, de urgentie van het maken en documenteren het tot leven komen van een weefsel. Instagram

Chou Chou (Rouge) van Manu Van Guijze is een serie van textielontwerpen, geïnspireerd op en gemaakt van groenten. Het project bestaat uit zes getufte werken die op natuurlijke wijze werden gekleurd met rode kool, rode biet, zwarte bonen en rode wijn. De vormen verwijzen naar de doorsneden van groenten. Dit project is een verderzetting van Manu’s onderzoek naar natuurlijke kleurprocessen, kleureffecten en verfmethodes. Instagram

Met Verbouwingen verwijst Cato Vermeulen naar kledingstukken die qua architectuur het dichtst bij het lichaam staan. Deze kledingstukken worden gemaakt met behulp van geweven 'bouwblokken', die in de stof worden verweven. Door meerdere lagen in het weefsel te gebruiken, ontstaat er ruimte in de stof. Zo kan bijvoorbeeld een opening ontstaan die als mouw dient. Dit proces vormt een archief dat mogelijkheden documenteert. Elk kledingstuk krijgt een naam en een werkwijze, die worden vastgelegd op een label. Instagram

Proficiat aan alle afgestudeerden! Hartelijk dank aan de docenten van bovenstaande opleidingen voor hun medewerking aan dit overzicht.