“Meer nog: zelfs de stad Utrecht kenden we nauwelijks toen er gepolst werd of we wilden pitchen voor de inrichting van het universiteitsrestaurant.” Jan Geysen, oprichter van interieurarchitectenbureau PUUR, vatte meteen de koe bij de hoorns en huurde een stadsgids in om hen rond te leiden in Utrecht en op de verschillende sites van de campus. “We ontdekten dat de Uithof-site van de universiteit, aan de rand van de stad, een echt architectuurwalhalla is, met vroege werken van onder andere Neutelings en Koolhaas. Dus eigenlijk waren we al heel trots dat we werden uitgenodigd”, aldus Geysen, die bescheidenheid tijdens gans het gesprek als een vanzelfsprekendheid behandelt. De briefing voor de opdracht in Utrecht was een lijvig dossier van enkele honderden pagina’s dik. Ook werd het team van PUUR ondersteund door een resem adviseurs. “Dat is typisch voor de manier van werken in Nederland, ik kan het iedereen aanraden, het enige waar wij ons mee moesten bezighouden was het ontwerp.

Onze insteek voor het restaurant was het herstellen van de grandeur van weleer, maar dan wel op een moderne manier.

We zijn voor onze research ver in de geschiedenis gegaan en hebben heel wat oude foto’s opnieuw opgesnord. We botsten ook op het werk van een hedendaagse fotograaf, Hendrik Kerstens, die op zijn manier òòk de geschiedenis een moderne vorm geeft. Zijn foto’s prijken nu in het zitgedeelte van het restaurant.” 

“Qua indeling hebben we met het nodige respect alle betrokken partijen gehoord, waarna we alle mogelijke opties op tafel hebben gegooid. Uiteindelijk is daar een indeling uit ontstaan die het gebruik van het restaurant ook wil stimuleren buiten de reguliere eeturen. Elke ruimte heeft een andere sfeer en een andere gebruiksvorm, waardoor studenten bewust kunnen kiezen waar ze zin of nood aan hebben.” Het resultaat kreeg de naam ‘Lodewijk’ en is een heel veelzijdig restaurant, waar de rijke historie van het pand als een rode draad doorheen loopt. Volledig terecht wonnen de architecten van PUUR in 2012 de ARC architectuurprijs voor dit project.

We moeten daar eerlijk in zijn, een mens krijgt niet elke dag een telefoontje van Google. En al zeker niet met de vraag om mee te dingen naar een opdracht om de Brusselse Googlekantoren te gaan vernieuwen en uitbreiden. Zelfs Geysen moest daar toch even bij gaan zitten. “We hebben meteen laten weten dat we niet aan schommels en glijbanen doen”, lacht hij. Het team van PUUR klopte heel wat overuren, kreeg een indrukwekkende rondleiding in het Londense hoofdkantoor én moest concurreren met de andere gegadigde bureaus. “Het was een behoorlijke rollercoaster, Google werkte sneller dan alle andere opdrachtgevers die we ooit hadden.”

PUUR koos bij Google voor een ontwerp op basis van Belgische bouwmaterialen. De slogan van Google luidt immers ‘Amazing but humble’ dus dat sluit wel aan bij de vaderlandse specialiteiten. “We lieten een robot een wand bouwen uit baksteen, met daarin het logo van Google verwerkt”, legt Geysen uit. “We kozen bovendien voor een heel gezellige look, een soort thuisgevoel dat werknemers zou motiveren om toch zoveel mogelijk naar kantoor te komen.” Een yogastudio, een gymzaal en een massageruimte dragen daar uiteraard ook toe bij.

“We kregen een heel mooi compliment van Google, dat we voor hen een meer volwassen look hadden gecreëerd.”

Daar moeten we ook eerlijk in zijn, niet iedereen krijgt zomaar complimenten van Google.
 

Ruim tien jaar geleden al creëerde PUUR het interieur voor Moose in the City, een Scandinavisch retailconcept van Patrick Lathouwers (ex-AS Adventure) en Jan Van Hoof (ex-The North Face). Twee jaar geleden was die winkel toe aan een update. De paskamers waren te klein, enkele hoeken werden niet optimaal benut en het aanbod van de winkel is intussen duurzamer en dat mocht ook uitgestraald worden door de inrichting van de shop. “Voor ons was dit een goede duurzaamheidsoefening. We hebben de bestaande rekken gerecupereerd, hebben voor de displays met heel wat gerecycleerde materialen gewerkt en de kassa, die werd opgetrokken uit leemaarde”, licht Geysen toe. Voor wie niet bekend is met leemaarde: in massieve vorm is dat bijzonder zwaar. Zo zwaar zelfs dat er even naar de stabiliteit van de vloerstructuur moest gekeken worden of die het meubel wel kon ondersteunen. “Dat bleek gelukkig allemaal OK”, lacht Geysen. Moose in the City straalt nu duidelijk dat duurzame karakter uit, terwijl ook de flow en de doorgang in de shop werd geoptimaliseerd door enkele subtiele wijzigingen in het grondplan. 

Door high level opdrachtgevers zoals onder andere Google en de universiteit Utrecht groeide de motivatie om werk te maken van een volwaardig architectenbureau, een visitekaartje als het ware. Een lange zoektocht naar een geschikt pand leidde uiteindelijk naar de Antwerpse Slachthuislaan, vlakbij het Sportpaleis. Een buurt in volle ontwikkeling, met het oog op de Lange Wapper die daar zal worden doorgetrokken. “Het pand dat we daar vonden was aan de grote kant, 400 vierkante meter. Maar voor de rest ideaal: casco, hoge plafonds en veel ramen en dus lichtinval.” Maar dan begon het zware werk natuurlijk. Architecten die voor zichzelf moeten gaan ontwerpen, niet evident. “Voor jezelf bestaan er eigenlijk geen beperkingen, tenzij financieel.

Op zo’n punt realiseerden we ons dat beperkingen van opdrachtgevers vaak net de creativiteit triggeren.

Hier hebben we twee onafhankelijke teams binnen het bureau op het ontwerp laten werken om uiteindelijk verder te gaan op het plan van één van de twee teams. Het is mooi hoe een aantal van onze projecten ons hebben weten te inspireren. Zo hebben we het voorbeeld van Google toegepast wat betreft de informele ruimte. Onze inkom is geen traditionele, afstandelijke receptie, maar een ruimte waar men iets kan drinken, wat kan bijbabbelen of een snelle meeting kan organiseren. Uit het Moose in the City-project hebben we dan weer enkele circulaire tips meegenomen. Zo zijn de vloeren, wanden en plafonds in het ganse bureau dezelfde. Het spuitpleister op het plafond is bovendien een gerecycleerd materiaal uit krantensnippers en lijm. Ook de grote houten tafel, de balie in RVS en de bureaus zijn allemaal uit duurzame materialen opgetrokken, of gerecycleerd uit bestaande meubels.” En zo werd het bureau een orgelpunt op al 20 jaar wikken en wegen, meten en kiezen. Of zoals Jan Geysen het naar analogie met Oscar Wilde treffend samenvat: “Ervaring is de som van de fouten.”