Athos Burez fotografeerde de afgelopen jaren een indrukwekkend portfolio bij elkaar, met opdrachten voor kranten, magazines, kledingmerken, artiesten en bands. Wat zijn werk zo bijzonder maakt, is zijn opvallende signatuurstijl, waarmee hij verhalende beelden en geënsceneerde taferelen opbouwt.
De term fotograaf dekt de lading niet voor wat je allemaal doet. Visual artist is een betere beschrijving.
Dat klopt. Ik doe immers meer dan alleen maar foto’s maken. Ik combineer het fotograferen met art direction, set design, styling, location hunting, enz. Bovendien bedenk ik ook zelf de concepten van de fotoshoots en video’s. Achter één beeld gaat heel wat voorbereidend werk schuil.
Bouw je de sets volledig zelf of laat je je hierin soms assisteren?
Ik krijg soms hulp van stagiairs en ik heb ook een vaste assistent die me bijstaat bij moeilijkere opdrachten. Hij controleert alles op stabiliteit bijvoorbeeld. Hij zegt me vaak dat het veel vlotter zou verlopen, moest hij in mijn hoofd kunnen kruipen om te kijken wat ik precies bedoel. Ik kan me blijkbaar niet altijd concreet genoeg uitdrukken. Op de set blijf ik tot het laatste moment alles aanpassen.
Op de set weet je nooit op voorhand welke richting een fotoshoot zal uitgaan. Probeer je een scenario strikt te volgen of niet per se?
Soms wel, en dan ben ik ontzettend blij wanneer het lukt. Maar meestal blijf ik nog op de set zelf veranderingen aanbrengen. Het ligt me niet om alles vast te leggen op voorhand, hoewel een klant dat wel verwacht natuurlijk. Ook modellen en acteurs worden gek van mij. Van zodra de modellen op de set staan, begin ik te improviseren en te spelen met wat er aanwezig is. Maar ik heb wel altijd alles onder controle hoor. Noem het gecontroleerde chaos.
Athos Burez © Bart Kiggen
Je beelden hebben een zeer herkenbare signatuur. Ben je niet bang dat klanten jou steeds in dezelfde richting willen blijven duwen?
Dat gebeurt nu al, en daar ben ik dus wel heel bang voor. Mensen verwachten dat mijn beelden allemaal geënsceneerd zijn, in een maf decor en met veel kleur. Maar dit werkt niet voor elke opdracht, en soms wil ik meer ingetogen werken, omdat ik niet wil dat een beeld te geforceerd overkomt. Nog elke keer word ik bevangen door faalangst. Maar misschien is die faalangst wel goed, omdat het me wakker houdt om er iets goeds van te maken.
Je werkt vaak voor magazines en bands. Is dat een bewuste keuze? Want het zijn niet bepaald opdrachtgevers die grote budgetten ter beschikking hebben.
Werken voor magazines en bands was voor mij initieel een bewuste keuze, omdat ik met mijn naam en werk zoveel mogelijk onder de aandacht wilde komen. Nu kennen ze mij, dus in dat opzet ben ik geslaagd. Maar tegelijk was het eigenlijk ook een foute zet. Ik deed alles zelf: fotografie, styling en set design, omdat ik ervan uitging dat daar geen budget voor was. Ik deed het gewoon en ik deed het graag. Als je weinig geld verdient, kunnen ze jou ook geen eisen opleggen. En dan doe je lekker wat je wil. Maar dit maakte wel dat ik lang met een vertekend beeld heb rondgelopen van de bedragen die je met fotografie kan verdienen. Nu ik beter op de hoogte ben, behandel ik fotografie en set design als twee aparte zaken die vergoed moeten worden. En omdat ik zelf te verlegen ben om zwaar te negociëren, schakel ik binnenkort een manager in. Ondertussen blijf ik wel voor magazines en bands werken, omdat ik variatie en vrijheid in mijn job nu eenmaal belangrijk vind.
Hoe lang ben je al zelfstandig?
Omdat ik niet wist dat er ook andere opties waren, ben ik meteen, nadat ik ben afgestudeerd aan het KASK in Gent, zelfstandige geworden. Met de zakelijke kant van mijn job ben ik echter nooit bezig. In plaats van te veel na te denken en mij zorgen te maken over zaken die ik toch niet begrijp, maak ik liever iets. Misschien wel de grootste fout van alle creatieve ondernemers.
Dit interview werd afgenomen naar aanleiding van Antwerp.Works, het festival rond creatief ondernemen dat plaatsvond eind september 2016. Foto's © Bart Kiggen
