Gelieve een meer recente versie van uw browser te installeren.
30 juni 2025
8 minuten leestijd
Het is weer zover: eind juni studeren heel wat studenten in de verschillende designopleidingen af. Van een AI-kledingcoach en een brailleprinter tot een zetel die stress reduceert en een zorgplatform voor dieren. Wij verzamelden de beste afstudeerprojecten van een nieuwe generatie ontwerpers die je zeker niet uit het oog mag verliezen.
Nena Van den Bergh, LUCA School of Arts Gent (visual design/studio reclame)
Veel jongeren shoppen, en kopen telkens variaties op wat ze in hun kast hebben hangen, wat zorgt voor keuzestress, schuldgevoel en mentale onrust. Het idee van Nena Van den Bergh is om een nieuwe categorie Kledingbalans toe te voegen aan de app Gezondheid van Apple, waarbij AI via je fotoalbum automatisch herkent wat je draagt, en je een analyse geeft van je kledingkeuzes en aankopen. Op die manier ontdek je wat er in je kast hangt, hoe je ermee kunt experimenteren, en hoe je gericht kan aanvullen, zodat je niet meer koopt, maar beter.
Thibeau Kindt, KASK School of Arts Gent (grafisch ontwerp)
In Forumistic.blog’s Computational Vessel materialiseert Thibeau Kindt zijn kritisch technologisch onderzoek. Sceptische reflecties over computationele noodzaak leiden tot een minimalistische machine met een vermogen om te schrijven, te publiceren en digitaal te onderzoeken. De verheerlijking van hands-on tradities in combinatie met de recuperatie van verloren hardware resulteerde in een apparaat dat kritisch staat tegenover haar eigen technologische aard. Website — Instagram
Eleni De Brandt-Van Rumst, Arteveldehogeschool Gent (cross media design/graphic design)
Met de Braillr van Eleni De Brandt-Van Rumst kan je braille typen. Het toestel laat toe makkelijk woorden te vormen en te drukken in allerhande papier- en kartonsoorten. Zo kunnen verpakkingen en kaarten met braillestickers gelabeld worden. Het toestel draagt bij aan de inclusie van mensen met een visuele beperking in de maatschappij en kan gebruikt worden door mensen met en zonder kennis van braille. De branding en packaging houdt rekening met de beperkingen en moeilijkheden waar deze doelgroep mee worstelt. Website — Instagram
Sophia Brinkmann, Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen (grafisch ontwerp)
Sophia Brinkmann deed voor Sometimes it’s a note, sometimes it’s a page een onderzoek naar feministische publicaties, collaboratief auteurschap en vrouwelijke genealogie. De kern ervan wordt gevormd door The Blazing Post, een collectief opgestelde nieuwsbrief met Malva Askerup, die de stem in en de uitingen van feministische gesprekken documenteert. Vanuit een gedeelde redactionele praktijk wordt een transcriptie van een gesprek afgewisseld met materiaal uit het archief van La Maison des Femmes, het eerste vrouwenhuis in Brussel. Website — Instagram
Janne Monard, LUCA School of Arts Gent (visual design/grafische studio)
CAPSUL® doet niets, maar toch werkt het. Janne Monard creëerde een fictief merk voor placebo-pillen tegen mentale ‘first-world problems’ zoals fomo en ochtendhumeur. Het is precies wat het bekritiseert: een perfect verpakte oplossing voor niets. Het speelt in op de kracht van geloofwaardige branding en het placebo-effect, en laat ons stilstaan bij hoe makkelijk we ons laten beïnvloeden door branding in ons koopgedrag. Instagram
Monica Hutama, PXL-MAD School of Arts Hasselt (International MA Reading Type & Typography)
ReSight van Monica Hutama is een leessysteem en hulpmiddel met een geïmplementeerd kinetisch ontworpen lettertype, dat speciaal is ontwikkeld voor mensen met centraal gezichtsverlies, meestal als gevolg van maculaire degeneratie. Het maakt gebruik van realtime adaptieve typografie: de visuele weergave van de tekst reageert dynamisch en de lettervormen worden aangepast aan de blikrichting van de gebruiker. Deze aanpassing is bedoeld om de leesbaarheid van tekst te optimaliseren en de cognitieve en visuele belasting te verminderen. Website — Instagram
Julie Vanlook, LUCA School of Arts Brussel (media en information design)
De Geur van Herinnering van Julie Vanlook is een project dat vertrekt vanuit de kracht van geur om herinneringen op te roepen. Een geur kan je plots terugbrengen naar een moment uit het verleden, naar een plek of een persoon. Elke geurcompositie die Julie creëerde probeert een gevoel of moment te vangen en opnieuw tot leven te brengen. Bij elke geur hoort een object dat verbonden is met het moment dat ze oproept. De objecten maken de herinneringen tastbaar en fungeren als dragers van verhalen. Instagram
Sera van de Water, Sint Lucas Antwerpen (socio-politieke context)
What Are We Doing Here? van Sera van de Water is een participatief project dat grafisch ontwerp buiten haar klassieke kaders plaatst. Hoe kan een ontwerper zich bewegen binnen de grenzen van een door winst gedreven systeem? Via workshops, gesprekken en collectieve sessies groeide een eclectisch, meerstemmig boek, waarbij het non-lineaire proces en de gezamenlijke zoektocht centraal staan. Met een speciaal ontwikkelde opensourcetool blijft het project evolueren als ruimte voor kritische kanttekeningen, tussen de regels van het systeem door. Website — Instagram
Bibi Kiekens, LUCA School of Arts Gent (interieurvormgeving)
Waar niets, iets wordt van Bibi Kiekens is een ontmoetingsplek voor jezelf en de kapel. Waar ‘niets’ – leegte, stilte en mogelijkheden – overgaat in ‘iets’, in vorm, aanwezigheid en leven. Een uitgegraven gang in aarde loopt door de Drongenhofkapel, een pad gevormd door Bibi’s voetafdrukken. Geen pad met een doel, wel een uitnodiging tot vertragen, bewust aanwezig zijn, met aandacht kijken naar wat er al is. Met haar werk wil ze ruimte scheppen voor waarneming, reflectie en ervaring. Website
Willem De Roo, LUCA School of Arts Brussel (interieurvormgeving)
Brood en Boter van Willem De Roo is een uitnodigende ruimte in het Resetgebouw in Brussel ontworpen om samen te aperitieven, koken, eten, rusten en samenzijn. De gebruikte materialen verwijzen symbolisch naar dit idee. De ruimte is geïnspireerd op de diverse gemeenschappen in de buurt en op de rijke traditie van brood in verschillende culturen. De ruimte nodigt uit tot gedeeld gebruik, tot het creëren van nieuwe gemeenschappen en tot dagelijkse gastvrijheid. Website — Instagram
Koen Looman, Thomas More Mechelen (interieurvormgeving)
Satori van Koen Looman is ontworpen om stress te verminderen door middel van vorm en interactie. De hoge rug biedt bescherming en geborgenheid, terwijl de lagere zijde openheid en ademruimte creëert. Deze balans tussen open en gesloten nodigt uit tot ontspanning. Alleen zitten geeft ruimte voor rust. Samen zitten brengt mensen dichter bij elkaar en stimuleert troostende aanraking. Zo ondersteunt de stoel zowel individuele verwerking als gedeelde verbondenheid. Instagram
Felix Picard, KASK School of Arts Gent (interieurvormgeving/meubel en design)
Door te werken met gevonden objecten zoals technische onderdelen laat Felix Picard met Speciale eenheden het idee van schoonheid of perfectie los. Dat geeft ruimte om vrij te experimenteren. Zijn meubels en installaties zijn vaak ruw, vreemd of ongemakkelijk. Ze spelen bewust met onze verwachtingen van comfort en esthetiek. Wat ‘normaal’ zacht, proper of functioneel moet zijn, krijgt bij Felix iets vreemds, traags of oncomfortabels. Niet alles hoeft mooi of efficiënt te zijn. Discomfort mag bestaan – ook in design. Website — Instagram
Thomas More Mechelen (space and service design)
Op vraag van Toerisme Rupelstreek ontwikkelden de studenten een toekomstvisie voor een meesterswoning in Noeveren als belevingscentrum dat toerisme, erfgoed en lokale identiteit verenigt. De locatie, genesteld tussen historische baksteenovens en de groene oevers van de Rupel, moet uitgroeien tot een warme, duurzame ontmoetingsplek waar bezoekers en bewoners samenkomen rond gedeelde verhalen, lokale geschiedenis en natuurbeleving. Studenten gingen actief in dialoog met bewoners, beleidsmakers en lokale organisaties.
Annelien Verbiest, Mohammadreza Abbasi, Dihn Nguyen, Diletta Marrama, Natt Wiriya-Akaradecha, Mariia Holota, Elnaz Khajooeinasab, Xi He, Kato Thys, Zahra Sadat Kamooneh, Celine Poon, Yoni Thierens, Femke Christien, Yuna Dhadamus, Kaat Longin, Minne Donné, Carla González, Thomas More Mechelen (space and service design)
Brecht Beddeleem, Thomas More Mechelen (VOMO)
Moet het verkondigen van je mening altijd gemakkelijk zijn? Weerwoord van Brecht Beddeleem biedt een vrij podium dat de spreker juist uitdaagt. De verteller staat centraal en hoort elk woord met 110 milliseconden vertraging via het meubel terug. Hierdoor wordt hij zowel spreker als eigen criticus. Deze vertraging kan vloeiend spreken lastig maken. Voor mensen die stotteren heeft deze vertraagde auditieve feedback verrassend het omgekeerde effect. Instagram
Sara Jans, Universiteit Hasselt (interieurarchitectuur)
Sara Jans ontwierp CYƆLUS, een multifunctioneel meubel dat meegroeit met de gebruiker: van babybed tot lage tafel en volwaardige (werk)tafel. Het meubel is gemaakt zonder schroeven, met slimme houtverbindingen en gemaakt uit elf berkenmultiplex onderdelen en drie koorden. Het ontwerp biedt een circulair alternatief voor kortlevend meubilair en groeit mee met de levensfasen van de gebruiker. Zo ontstaat een meubel dat niet alleen praktisch is, maar ook emotionele waarde opbouwt en generaties kan verbinden.
Judith De Keyser, Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen (juweelontwerp en edelsmeedkunst)
Hoe kan een eeuwenoude ambacht zoals mandenvlechten relevant blijven in een technologische wereld? Vanuit dat idee combineert Judith De Keyser in From rhythm to replica traditionele vlechttechnieken met hedendaagse materialen zoals elektriciteitskabels en 3D-printerdraad. Het maakproces is een ritmisch, reflectief moment waarin Judith experimenteert, aanpast en denkt door te doen. Zo onderzoekt ze de spanning tussen ambacht en technologie, en geeft ze nieuwe waarde aan handgemaakt werk in een digitale tijd. Instagram
Sarah Nicolaï, PXL-MAD School of Arts Hasselt (juweelontwerp en edelsmeedkunst)
IN-SPANNING van Sarah Nicolaï onderzoekt spanning als een zoektocht naar een rustpunt. Het is een spel tussen balans en onbalans. Door te experimenteren met materialen onder fysieke druk ontstond een eigen materialenwoordenschat. De sieraden nodigen dragers uit deel te nemen aan dit spanningsveld: ze worden gesprekspartners die het onzichtbare tastbaar maken. Het paradoxale resultaat is een onzichtbare kracht die door intense voelbaarheid weer zichtbaar wordt. Website — Instagram
Indira Nunes Dos Santos, LUCA School of Arts Gent (sculptuur, glas en keramiek)
De beelden uit het project Het ei van Indira Nunes Dos Santos zijn ontstaan uit een terugkeer naar ambacht. Indira hanteerde de draaitechniek om delen te draaien die ze assembleerde tot figuren. Ze raakte geïnspireerd door archetypische vormen zoals het ei en de lingamsteen. Instagram
Fien Coolman, Howest (industrieel productontwerpen/interieurdesign)
Unit C15 is een modulaire buitenkeuken ontwikkeld door Fien Coolman voor Sistem. De zoektocht naar de juiste materialen leidde naar gebrande kurk, dat zeer weerbestendig en duurzaam is, maar ook warmte en textuur biedt. De kurk functioneert als een bouwblok, aangevuld met standaardonderdelen zoals de roosters en verbindingselementen. Het ontwerp is vrij te configureren door de klant. Van BBQ op kolen of gas tot een wokbrander of teppanyaki, het is allemaal mogelijk. Instagram
Cilia Dhondt, Howest (industrieel productontwerpen)
Tableauvan Cilia Dhondt is een modulair kastensysteem, ontworpen voor de collectie van LABT van Atelier Ternier. Het is een experiment in het combineren van traditioneel vakmanschap en innovatieve 3D-printtechnieken om in-house en lokale productie te stimuleren. Cilia creëerde een samengestelde opbergoplossing die verschillende units aan elkaar kan koppelen aan de hand van een doordacht en efficiënt systeem. Website
Louise Jacobus, LUCA School of Arts Genk (productdesign)
Met MobyScale biedt Louise Jacobus kinderen die afhankelijk zijn van orthopedische zitschalen meer zelfstandigheid en eigenheid. Het is een modulaire zitorthese die meegroeit en zich aanpast aan hun noden, ontworpen voor en met de gebruiker. De modulariteit biedt meer vrijheid, vermindert afhankelijkheid en vergroot het gevoel van autonomie. MobyScale stimuleert participatie in de klas en versterkt de sociale positie.
Victor Cornoedus, Universiteit Antwerpen (productontwikkeling)
Ark Wildlife Care van Victor Cornoedus is een modulair en schaalbaar zorgsysteem dat fysieke zorgkooien combineert met slimme monitoring. De kooien zijn ergonomisch, hygiënisch, snel aanpasbaar aan diverse diersoorten én eenvoudig te verplaatsen of stapelen. Daarnaast registreert een digitaal platform zorgtaken en diergegevens, waardoor fouten worden vermeden en verzorgers overzicht houden. Zelfs externe vinders van dieren kunnen betrokken worden via opvolging of symbolische adoptie. Website — Instagram
Rune Vandekerckhove, Universiteit Gent (industrieel ontwerpen)
Depressie treft wereldwijd meer dan 300 miljoen mensen, maar bestaande behandelingen helpen slechts een minderheid van de patiënten. Rune Vandekerckhove ontwikkelde samen met UGent en medtech-startup van Laís Boralli Razza B.stim, een betaalbaar, gebruiksvriendelijk hersenstimulatieapparaat voor gepersonaliseerde thuisbehandeling van depressie. Het combineert wetenschappelijk onderzoek met ontwerp om geestelijke gezondheidszorg toegankelijker en effectiever te maken.
Fleur Triest, LUCA School of Arts Gent (textielontwerp)
In Waar elke draad zorg draagt van Fleur Triest worden textielrestanten van de straat verzameld en hersteld als een teken van zorg. Deze objecten dragen een eigen ziel en nodigen uit tot vertragen en verbinden. Door alternatieve reparatietechnieken te gebruiken, krijgt elk stuk een uniek herstel en nieuwe waarde. Het proces van verzamelen, wassen en archiveren onthult de geschiedenis en kwetsbaarheid van de artefacten. Er ontstaat een narratief van zorg, herstel en waardering in een wereld die steeds sneller consumeert. Instagram
Irene Raeymaekers, KASK School of Arts Gent (textielontwerp)
In Woekeren heeft Irene Raeymaekers een onderzoek gedaan naar ‘de beweeglijke structuur die zich doorheen haar groeien steeds meer met haar omgeving verbindt’. De rol van ‘woekeren’ is beweeglijk en vormloos. Vervormingen ontstaan door het trekken en duwen binnenin het textiel, waarbij verschillende draden en texturen de vorm ondersteunen. Wat doorheen het viltproces ontstaat, beschouwt Irene als momentopnames van woekeren, aangezien het woekeren nooit stopt. Instagram
Proficiat aan alle afgestudeerden! Hartelijk dank aan de docenten van bovenstaande opleidingen voor hun medewerking aan dit overzicht.
Cookies opgeslagen