Your ceiling is someone else's floor is een publicatie over appartementen. Noortje Lenaerts creëerde een visueel essay over de levenscyclus van gebouwen. Het boek is opgedeeld in drie hoofdstukken, die telkens gericht zijn op een fase in hun leven: constructie, op elkaar wonen, verval en sloop. Het boek bevat inleidende teksten geschreven door Hubert Tuyishime. — Instagram

Met From Elisabeth to Queen ontwierp Jutta Vandenbussche lettertypes ter ere van het toekomstige eerste vrouwelijke staatshoofd van België. Een eerste lettertype, weergegeven op een roze achtergrond, verwijst naar Elisabeths persoonlijkheid als jonge vrouw die zich graag gedraagt zoals haar leeftijdsgenoten. Een tweede lettertype dat tijdlozer en formeler is, refereert naar Elisabeth als toekomstig staatshoofd en brengt boodschappen over solidariteit. — Website — Instagram

Smartphoneverslaving is de laatste jaren een groeiend problematisch fenomeen geworden. Met Snap Out, een challenge waarbij jongeren gedurende een maand uitgedaagd worden om elke dag aan hun schermtijd te werken, legt Jan S’heeren de nadruk op collectieve inspanning en motivatie. De actie is een laagdrempelige manier van gedragsverandering die aansluit bij hun leefwereld. — Instagram

ATTACK BATTLE BOYS COURAGE DEFEAT DESTINY DUTY GLORY HERO HONOR HOPE LEADER LION LOSING ORDER PLAY PRAY PREY PRIDE REVENGE SCORE SERVANT SHOT SURRENDER VICTORY VISITOR WE WIN is een reeks van reading acts die een zoektocht zijn naar het produceren en performen van teksten die ontstonden in het voetbalstadium van Royal Antwerp FC. Het is een visueel onderzoek waarin Maxim Preaux zijn ronddwalingen samenbundelde en reflecteert op wat deze woorden kunnen betekenen. — Website — Instagram

Cathinka Martens focuste voor haar afstudeerwerk op een imaginaire ruimtelijkheid die verborgen zit binnenin de publicatie en die niet makkelijk in woorden te vatten is. Somespace gaat over een gevoel, een ervaring die door middel van vormgeeflijke elementen opgeroepen kan worden. De reeks van publicaties vormt een queeste die zoekt naar manieren om deze onzichtbare ruimte bloot te leggen. — Instagram

Proefondervindelijk (her)ontdekt Louise Jans Het bevrijdende potentieel van de oefening als tool om een verwonderende en aandachtige blik op onze dagelijkse omgeving uit te lokken. De publicatie bevat een artistiek onderzoek over het formuleren van oefeningen, maar fungeert eveneens als werkruimte en archief voor deze oefeningen. Op een digitaal platform breken de oefeningen uit hun papieren dimensie en word je als bezoeker uitgenodigd om eraan deel te nemen. — Instagram

In België treft tinnitus meer dan 20% van jongvolwassenen tussen 18 en 30 jaar, veroorzaakt door luide muziek. Om awareness te creëren lanceerde kledingmerk Arte samen met Angus Midgley een challenge op Instagram, waarbij volgers werden uitgedaagd om hun tinnitus te tekenen. Met die ontwerpen werd de kledinglijn Nonstopnoise gecreëerd, een lijn die mode en preventie combineert, met ingebouwde oordopjes in de kledingstukken. — Website

Slogans of Care van Magdalena Zawieracz is een tweeledig project dat activisme en alternatieve vormen van verzet onderzoekt. Het boek is ontworpen met ruimte voor participatie, met als doel om verschillende visies op activismegerelateerde praktijken te laten zien. Het tweede onderdeel van het werk omvat slogans: activistische statements worden voorgesteld als een persoonlijk manifest die een open dialoog faciliteren en de lezer uitnodigen om zachtere interventies te overwegen. — Instagram

Aan het gebouw van Tour & Taxis in Brussel gaf Jeroen Brughmans met In de hoogte een andere dimensie. In het voormalige rangeerstation bevindt zich een publieke leefkamer, met een plein als ontmoetingsplek en een toren als verticale, genereuze ruimte. Jeroen speelde vooral in op authenticiteit en circulariteit. Zo koos hij ervoor het gebouw te bevriezen in de tijd, als een soort respect voor het verleden. Daarnaast wordt voor de bouw van de nieuwe toren gebruik gemaakt van afgevoerd bouwmateriaal zoals aarde en kiezels. — Instagram — LinkedIn

Rhombus van Aron Madder is een vederlichte doch stevige projecttafel met een sandwichopbouw in berken triplex. Door haar specifieke ruitvorm is ze schakelbaar in talrijke configuraties voor diverse toepassingen en krijgt ze bovendien verrassende trompe-l’oeil-dimensies. Ze werd ontworpen om groepswerken en vergaderingen aangenamer en overzichtelijker te maken. — Website 

Efficiënt en flexibel omgaan met ruimte is belangrijk wanneer compact wonen steeds meer de norm wordt. Mara T’joen ontwierp met Kantelpunt een tafel die via een scharnierend systeem van laag naar hoog kantelt. Het is het resultaat van een onderzoek naar een evenwicht tussen functionaliteit, techniek en vormgeving. De scharnierende verbinding tussen tafelblad en tafelpoten is zichtbaar in het werkblad. — Instagram

Met De vierde wand wil Jade Goossens het belang benadrukken van niet-menselijke actoren waarbij we samen één geheel vormen met de natuur, in a more than human world. De analogie met theater is duidelijk: zonder publiek is er geen voorstelling, zonder de ander is er geen menselijk leven mogelijk. In verschillende biotopen ontwierp Jade een meubel, waarbij de essentie van elke installatie ‘in de biotoop zíjn’ is. De dingen écht van dichtbij zien en er aandacht voor hebben, schept verbondenheid.

Het natuureducatief centrum Het Duinenhuis kreeg een herbestemming. Met La Maison des Dunes van Luna Morel krijgt het zijn oorspronkelijke functie terug, namelijk een revalidatiecentrum waar de architectuur, het interieur en de omgeving bijdragen tot het welzijn en genezingsproces van de patiënten. Daarbij vormen vijf pijlers rond ‘healing design’ de basis van het ontwerp: optimaal binnentrekken van natuurlijk daglicht; een heldere structuur en circulatie doorheen het gebouw; een duidelijk onderscheid tussen gemeenschappelijke en private ruimtes; een relatie tussen binnen-buiten en de natuur; het creëren van een thuisgevoel in het interieur.

Charred van Karel Fonteyne is een reeks van objecten die louter uit klimaatvriendelijke, hernieuwbare materialen bestaan. Alle gebruikte materialen kunnen in een korte tijd worden geoogst. Het resultaat is een combinatie van zwartgeblakerde bamboe waarbij de verbindingen samenzitten door middel van natuurrubber en houtskool. De zittingen zijn gevuld met stro. De objecten zijn volledig composteerbaar en zijn onschadelijk voor de natuur.

Rite of passage van Eylül Küşat gaat over een overgangsritueel; een verandering die ervoor zorgt dat een betekenis verloren gaat en een nieuwe betekenis wordt gezocht. Eylül heeft op de site van Tour & Taxis in Brussel de oude kapel onderverdeeld in vijf verschillende paviljoenen om een vrije circulatie voor de bewoners te creëren. Hiervoor maakte ze gebruik van drie Japanse principes: Ma, Yūgen en Utsuroi. Met deze principes biedt het project een mindfulnessbeleving aan de bewoners om het hier en nu te ervaren. — Instagram

Proud of Borgerhout van Jeroen Schoonheim, Oriana Loo, Sergi Bosque i Ródenas en Elena Kiannu is een initiatief dat de hele gemeenschap wil samenbrengen. Dit voormalig kerkgebouw laat toe om de grenzeloze mogelijkheden te verkennen die een multiculturele wijk als Borgerhout biedt. De plaatsing van verschillende activiteiten in de ruimte heeft als doel de interactie tussen de bewoners te bevorderen en de gemeenschap te ondersteunen om Borgerhout te laten bloeien, groeien en beleven.

Sien Swennen gebruikte voor Mijn taal jouw taal haar eigen ervaringen rond dyslexie om een reizende expo te maken die ingaat op wat het betekent om dyslexie te hebben. Hoe je een stoel ook draait, het blijft een stoel. Bij letters ligt dat helemaal anders. Een d, b, p en q lijken qua beeld ontzettend op elkaar en net dit zaait verwarring in het hoofd van sommige mensen.

Barbora Lexová focust met haar afstudeerproject op Žouželení, dat staat voor ‘het absorberen van subjectieve gevoelens van gelukzaligheid en genot veroorzaakt door zintuiglijke stimuli tijdens momenten van interactie’. Aanraken is voor haar een van de belangrijkste zintuigen en instrumenten om te leren, te ontdekken en inspiratie op te doen. Dat verlangen uitdrukken vertaalde ze in deze juwelencollectie. De stukken roepen interactie op en zetten aan om open te staan voor het onverwachte en ongeremde. — Website — Instagram

Elise Hoebeke onderzoekt universele maatsystemen en vraagt zich daarbij af hoe de baksteen als verbindend element tussen architectuur en sieraad kan optreden. Transmutation d’une brique toont een serie gefacetteerde bakstenen in verschillende stadia van ‘transmutatie’ (overgang) en verwijst op die manier naar het lichaam (hand), ambacht (slijpen), materiaal (jaspis), edelstenen (baguette) en sieraden (waarde). — Instagram

Met Complexiteit van eenvoud had Lize Myttenaere een merkwaardig doel voor ogen: zichzelf uitputten. Dat deed ze door ‘armbandobjecten’ volledig met de hand vorm te geven uit één massieve steen. Ze documenteerde dit repetitieve en meditatieve proces in haar ‘uurboeken’, waain ze gedachten en frustraties beschrijft zoals ze deze ervaarde tijdens het maakproces. Ieder object krijgt zo een eigen verhaal en persoonlijkheid. Door de afmetingen, verhoudingen, materiaalkeuze en gewicht zoekt dit werk de grens op tussen juweel en object. — Instagram

Conserveer mee(r) van Fien Demarest is een sociaal maatschappelijk project dat op zoek gaat naar lokale antwoorden voor het bewaren van groenten en fruit. De kar doet dienst als werkplaats voor het bewaren van lokale groenten en fruit in collectieve contexten als samentuinen en faciliteert de hieraan verbonden workshops. Momenteel ligt de focus op fermenteren en inleggen. De dienst rond de mobiele verwerkingskar is ontwikkeld in het kader van een case study voor stad Antwerpen en in samenspraak met de partners De beek, SAAMO en Velt. — Website — LinkedIn

GO n’ GROW van Lumawig Peeters vergroot de fietservaring van kinderen door middel van een fiets die met hen meegroeit. Het fietskader heeft zowel vaste als verstelbare onderdelen, waardoor slechts de helft van de fiets vervangen hoeft te worden als het kind deze eenmaal ontgroeid is. Het blijft dezelfde fiets, maar enkel met grotere onderdelen. Dankzij de modulariteit van het frame kan het kind kleuren vervangen, accessoires toevoegen, onderdelen upgraden en de fiets versieren met stickers. 

De Bianka & Daniel-tas markeert de start van Lies Mertens’ veganistische collectie. Deze uniseks tas is gemaakt van VEGEA-leder en verenigt de passie voor innovatieve materialen en duurzaamheid. De soepele ronde vorm doet denken aan de vorm van een wijnfles, waardoor hij gemakkelijk als crossbody-tas kan worden gedragen bij tal van gelegenheden. Marie Van Dun kreeg de kans om de tas samen met het Lies Mertens-team te ontwerpen.

Met From Farm to Fabric wil Céline Lambrechts lokale wol van inheemse schapenrassen, een nederig materiaal dat als restproduct wordt beschouwd, opnieuw herwaarderen. Dit project legt de focus op het vraagstuk waarom we wol importeren, terwijl we zelf enorme hoeveelheden van deze grondstof ter beschikking hebben. Aan de hand van ambachtelijke maakprocessen en lokale samenwerkingsverbanden zoekt Céline naar manieren om dit ondergewaardeerd materiaal opnieuw te integreren in onze huidige textielwereld. — Instagram

Ondanks het groeiende bewustzijn rond duurzaamheid hebben mensen nog steeds nood aan afwisseling en vernieuwing.  Leen Stoffels ontwikkelde met Modular knitting een modulair systeem waarbij de vorm van het textiel kan worden aangepast. Elk ontwerp is een stuk dat je aan de hand van lussen en treksystemen kan veranderen naargelang de gewenste functie.  Wanneer deze techniek zich laat vertalen in een trui, deken, tas, interieurobject of ander gebruiksobject ontstaat een duurzaam spel van constant heruitvinden met een sterke interactie tussen gebruiker en object. — Instagram

Proficiat aan alle afgestudeerden! Hartelijk dank aan de docenten van bovenstaande opleidingen voor hun medewerking aan dit overzicht.