Hoewel sommigen er amper iets van merken, blijkt het voor andere vrouwen nog altijd niet evident om hun plek in het werkveld te verzekeren. Daarom polsten we naar aanleiding van Internationale Vrouwendag bij drie vrouwelijke CEO’s uit de creatieve sector naar hun manier van werken, hun ervaringen als vrouw aan de top en hun visie op culturele diversiteit. Een gesprek met Kato Maes (Panenka), Karen Corrigan (Happiness) en Katrien Van Eeckhoutte (Concertgebouw Brugge).

Kato Maes, Karen Corrigan, Katrien Van Eeckhoutte

Kato Maes © Toon Aerts, Karen Corrigan, Katrien Van Eeckhoutte © Sterck Magazine

Wil je op de hoogte gehouden worden van nieuwe artikels in dit magazine? Schrijf je in op onze nieuwsbrief!

Kato Maes (Panenka): “De balans tussen werk en leven is compleet aan het veranderen”

In 2014 richtte Kato Maes samen met Tom Lenaerts het productiehuis Panenka op. Tijdens haar studies computerwetenschappen en een economische master ontwikkelde ze haar analytische capaciteiten, later bouwde ze als medeoprichter van de reclame- en fictieproducent Caviar de internationale activiteiten uit. “Nu zijn mijn kinderen al iets groter, maar zonder een inwonende nanny was het – aangezien mijn man ook zijn eigen bedrijf heeft – niet gelukt. De combinatie van een eigen zaak met een familie is niet evident. Als bedrijfsleider heb je nu eenmaal een eindverantwoordelijkheid en daar moet je opofferingen voor brengen. Tegelijk heb ik een groot verantwoordelijkheidsgevoel, zowel naar mijn gezin als werknemers toe. Dat is, denk ik, wel iets vrouwelijks. Ik denk dat mannen bepaalde zaken makkelijker van zich af kunnen zetten.”

Over Water, Tom Dewispelaere

Over Water, Tom Dewispelaere © Toon Aerts

“Tegelijk pak ik het de laatste tien jaar anders aan. Ik ben minder heftig geworden en ik hoop iets meer oog te hebben voor de gemoedstoestand van onze medewerkers. Ik denk dat we als vrouw sowieso iets meer belang hechten aan het menselijke aspect, maar dat de wijsheid ook met de jaren komt. Aangezien we in een sector werken met vaak lange en drukke dagen, hebben Tom en ik ‘menselijkheid’ van bij de start opgenomen als een belangrijke waarde voor ons productiehuis. We zien erop toe dat we de medewerkers met de nodige zorg en middelen omkaderen, dat we ze zoveel mogelijk regelmaat proberen bieden en ruimte maken voor persoonlijke zorg of rust. Ook proberen we vaak samen te eten. Telkens is iemand anders verantwoordelijk voor het klaarmaken van de lunch. Ook de mannen zetten dan hun beste beentje voor.”

"Ik denk dat we als vrouw sowieso iets meer belang hechten aan het menselijke aspect, maar dat de wijsheid ook met de jaren komt."

Kato Maes,

CEO Panenka

“Een opvallende evolutie die we de laatste vijf jaar constateren, is dat steeds meer mensen deeltijds willen werken. Ze hechten meer belang aan de balans tussen hun werk- en privéleven en de taken binnen het gezin worden meer verdeeld, waardoor ook mannen bijvoorbeeld ouderschapsverlof opnemen. Als bedrijf vraagt dat een stuk meer organisatie, maar mits goede afspraken doen we ons best om daaraan tegemoet te komen. Tegelijk zie je nu al een toename van het aantal vrouwen in hogere posities.”

“Aangezien ik als vrouw zelf nooit moeilijkheden heb ervaren om aan een job te geraken en altijd de correcte kansen heb gekregen, vind ik het soms wat vreemd dat we nog zoveel aandacht moeten hechten aan die verschillen tussen mannen en vrouwen. Tegelijk besef ik zeer goed dat de hele metoo-thematiek in onze sector een issue is. Misschien was ik gewoon te naïef of te hard bezig met mijn job en heb ik er daarom niets van gemerkt. Tegelijk zat ik natuurlijk zelf meestal in de machtspositie, wat een wereld van verschil is.”

Taboe, Philippe Geubels

Taboe, Philippe Geubels © Diego Franssens

“Hoewel we voor Taboe de diversiteitsprijs hebben gewonnen en we er bij een quiz bijvoorbeeld op letten dat iedereen aan bod kan komen, zoeken we binnen onze redacties vooral naar de juiste man op de juiste plaats. De inhoudelijke capaciteiten primeren altijd, maar we proberen wel te zoeken naar een goed evenwicht. Zonder er echt bij stil te staan, werken er nu ongeveer evenveel mannen als vrouwen voor ons bureau.”


Karen Corrigan (Happiness): “Liefde vormt de drijfveer in alles wat we doen”

Vijftien jaar geleden vertrok Karen Corrigan samen met drie mannelijke collega’s in het internationale reclamebureau waar ze al jaren als vicepresident aan de slag was. Aangezien ze vonden dat het vak een andere richting op moest gaan dan die binnen het bedrijf, stapten ze gezamenlijk op om Happiness op te richten. Met Karen Corrigan als eindverantwoordelijke en CEO. “Hoewel er intussen veel vrouwen in de reclamesector werken, ben ik nog steeds de enige vrouwelijke nummer één en oprichtster bij de beste Belgische bureaus. Bovendien zijn er bij bepaalde functies nog steeds duidelijke patronen zichtbaar. Zo zijn tachtig procent van onze accounts vrouwen. Wellicht speelt het zorgende, dienstbare aspect daarbij een rol. Terwijl er in de creatieve cel maar drie vrouwen zitten, waarvan één als enige vrouwelijke creatief directeur. Dat heeft vermoed ik niet alleen met het glazen plafond te maken, maar ook met de manier waarop ons brein werkt. Mannen beschikken misschien in het algemeen over een sterkere rechterhelft, wat hen creatief beter maakt. Tegelijk vraagt het een tikkeltje narcisme om op het podium te willen staan, wat misschien ook eerder aansluit bij de mannelijke natuur.”

Happiness

Happiness

“Dat ons bureau Happiness heet en niet genoemd is naar de stichters, spreekt in die zin ook boekdelen. We willen voor een idee en een gedachtengoed staan, dat verder reikt dan onze persoon of ons bureau. We willen geluk overbrengen naar onze klanten, maar ook binnen ons eigen kantoor. Terwijl ik in het begin soms te veel zoals een man wilde zijn, omdat ik dacht dat ik enkel zo een goede manager zou zijn, heb ik die stoere, harde aanpak laten vallen. Ik ben nog altijd veeleisend, maar wel op een menselijke manier. Misschien is het daardoor dat mijn imago als bitch vandaag langzaam maar zeker aan het verzachten is.”

"Terwijl ik in het begin soms te veel zoals een man wilde zijn, omdat ik dacht dat ik enkel zo een goede manager zou zijn, heb ik die stoere, harde aanpak laten vallen."

Karen Corrigan,

CEO Happiness

“Als vrouw moeten we uitgaan van onze eigen sterktes. We zijn erg weerbaar, hebben een sterk doorzettingsvermogen en hebben oog voor wat zich onder het oppervlak afspeelt. Zo heb ik al pareltjes ontdekt op kantoor, terwijl die mensen dat zelf niet manifesteren. Daarnaast hecht ik veel belang aan menselijkheid en respect en vormt liefde de drijfveer in alles wat we doen. Niet dat een man geen liefde kan hebben, maar een vrouw durft dat makkelijker openlijk tonen. Toen we recent uitgeroepen werden tot een van de tien beste en meest moedige bureaus ter wereld, heb ik meteen een e-mail naar mijn klanten én mijn mensen gestuurd om hun aandeel in die prijs te erkennen en hen te bedanken voor de samenwerking. Alleen als die liefde echt is, kan je 143 werknemers blijvend motiveren. Of om het met een van mijn favoriete quotes te zeggen: you can’t act as if you cared.

Happiness

Happiness

“Hoewel ik mijn kinderen omwille van mijn carrière niet zoveel heb gezien, vind ik dat op zich geen probleem. Als ik er moest zijn, dan was ik er en ik heb ze vooral veel liefde meegegeven. Ik wilde hen sowieso niet overbeschermend opvoeden, want later moeten ze ook op eigen benen in de wereld staan. Tegelijk had ik het geluk dat mijn man er niet mee inzat om meer voor het huishouden te doen. Al betekent dat zeker niet dat hij geen macho is of dat ik zomaar op elke aanbieding inga. Zo heb ik om privéredenen recent nog het voorzitterschap van ACC, de koepelvereniging van de Belgische communicatiesector, waarin ik lange tijd de enige vrouw was, geweigerd.”

“Hoewel het evenwicht tussen mannen en vrouwen intussen goed zit, blijft de culturele diversiteit voorlopig achterwege. Als bureau en industrie zijn we daar zeker naar op zoek, maar om een of andere reden is er vandaag nog geen match tussen vraag en aanbod. Bovendien wil iedereen om de juiste redenen aangenomen worden, niet enkel omwille van de diversiteit. Ook ik wil gebeld worden om mijn kwaliteiten, niet om mijn vrouw-zijn. Tegelijk wil ik mijn rol nu wel uitspelen door een ‘het kan’-voorbeeld te zijn en vrouwen een duwtje in de rug te geven. Al hoop ik uit de grond van mijn hart dat dat binnen dit en enkele jaren niet meer nodig zal zijn.”


Katrien Van Eeckhoutte (Concertgebouw Brugge): “We willen bruggen bouwen”

Binnen het gesubsidieerde kunstenveld van de Vlaamse gemeenschap zijn er zeven kunstinstellingen die als vlaggenschip fungeren en mee hun schouders moeten zetten onder de uitstraling van Vlaanderen. Van die zeven is Katrien Van Eeckhoutte van het Concertgebouw Brugge de enige vrouwelijke directeur. “Met een diploma toegepaste economie op zak werkte ik oorspronkelijk in de financiële sector. Tot ik in 1999 de kans kreeg om zakelijk directeur te worden van Brugge Culturele Hoofdstad 2002 en verlof zonder wedde nam. Toen ze nadien een zakelijk directeur zochten bij het Concertgebouw, heb ik besloten om mijn liefde voor kunst te volgen. Bovendien heb ik het gevoel dat mijn rationele en emotionele kant in de culturele sector meer in balans kunnen zijn.”

“Al betekent dat zeker niet dat dit, zelfs in verhouding tot de privé, een zachte sector is. Je moet voortdurend rekening houden met uiteenlopende stakeholders zoals de overheid, maar ook het publiek. De concurrentie tussen de kunstenorganisaties onderling is soms hard, omdat we allemaal van dezelfde koek moeten eten. Om voor elke euro subsidie een euro eigen inkomsten te genereren, promoten we actief ons programma bij een breed publiek, sluiten we veel partnerships af, werven we sponsors en organiseren we naast onze culturele programmatie jaarlijks meer dan honderd congressen en bedrijfsevenementen. Een gezonde portie ondernemingszin is dus absoluut onontbeerlijk. Gelukkig heeft mijn gezin me daar altijd in gesteund. Met een strak timemanagement en wat extra hulp voor het huishouden is de combinatie gelukt en zijn mijn kinderen erg zelfstandig geworden.”

Concertgebouw Brugge

Concertgebouw Brugge © Petra Hajska

“Sinds ik in 2007 CEO ben geworden, streven we in alles wat we doen een zo mensgericht mogelijke aanpak na, zowel binnen ons team, met de artiesten als met het publiek. Zo maken we het de kunstenaars met kleine attenties zo aangenaam mogelijk of hebben we voor ons team verschillende acties die de gezondheid van lichaam en geest willen stimuleren. Zo kom ik – net als tweederde van ons team – als ik geen verre vergaderingen heb met de fiets naar het werk. Tegelijk heb ik er als CEO zelf totaal geen probleem mee om medewerkers vertrouwen te geven en te laten schitteren. Dat ik mijn eigen ego zo makkelijk aan de kant schuif, is misschien iets typisch vrouwelijks? Al hou ik niet zo van zwart-witdenken.”

"De ploeg van het Concertgebouw bestaat nu uit een mix van vrouwen en mannen, maar ook van mensen van verschillende leeftijden en met verschillende denkpatronen en achtergronden, die onder meer gelinkt zijn aan hun studies en voorafgaande professionele ervaringen."

Katrien Van Eeckhoutte,

CEO Concertgebouw Brugge

“De voorbije jaren hebben we van het Concertgebouw steeds meer een open huis voor iedereen gemaakt. Om de meest diverse doelgroepen te kunnen bereiken, hebben we bijvoorbeeld samenwerkingen met het OCMW of met zorginstellingen opgezet. Daarnaast hebben we een klankbordgroep voor jongeren opgericht, met wie we onze plannen aftoetsen en zetelt er in onze raad van bestuur, vanuit ons geloof in de insteken van jongeren, ook een 23-jarige. Zo verzekeren we ons publiek van de toekomst. Daarnaast stellen we het Concertgebouw buiten de uren van de voorstelling open, zodat mensen een blik achter de schermen kunnen werpen. Hoewel dat organisatorisch niet eenvoudig is en vanuit een puur rationeel standpunt misschien niet de gemakkelijkste keuze is, vind ik het belangrijk om de drempel van ons kunstenhuis te verlagen, zodat het draagvlak nog groter wordt. Ook de ontmoetingen tussen kunstenaars en het publiek dragen bij tot de wederzijdse empathie. Met al deze initiatieven willen we midden in de maatschappij staan en bruggen bouwen.”

Concertgebouw Brugge

Concertgebouw Brugge © Tim Theo Deceuninck

Concertgebouw Brugge

“Persoonlijk geloof ik enorm in een mix van verschillende profielen. De ploeg van het Concertgebouw bestaat nu uit een mix van vrouwen en mannen, maar ook van mensen van verschillende leeftijden en met verschillende denkpatronen en achtergronden, die onder meer gelinkt zijn aan hun studies en voorafgaande professionele ervaringen. We leren veel van elkaar en als we iemand aanwerven, dan hechten we veel belang aan het feit of iemand een groepsspeler is en oplossingsgericht kan denken. Misschien zijn ook dat typisch vrouwelijke kernwaarden.”

Concertgebouw Brugge

Concertgebouw Brugge © Tim Theo Deceuninck