Studio Khachatryan onderscheidt zich met een uitgepuurde ontwerpesthetiek en oog voor detail. Als ontwerper en maker schakelt Noro Khachatryan tussen disciplines. Onderweg naar perfectie flikkert het echter wel eens in zijn hoofd. Voor sommigen verdient zijn eigenzinnige businessaanpak een aanbeveling, bij anderen oogst het veeleer gefrons. Wat betekent groei en succes voor deze ontwerper die graag zijn eigen route uitstippelt?

Noro Khachatryan

Noro Khachatryan © Adriaan Hauwaert

Wie is Noro Khachatryan?

  • is 38 jaar, heeft Armeense roots, woont in Brussel
  • studeerde interieurvormgeving aan LUCA School of Arts Brussel
  • is zelfstandig ontwerper sinds 2010
  • is oprichter van studiokhachatryan, dat sinds 2021 gevestigd is in Molenbeek, onder hetzelfde dak als Harlan Levey Projects
  • werkt geregeld aan projecten in Beiroet
  • studiokhachatryan.com

Wil je op de hoogte gehouden worden van nieuwe artikels in dit magazine? Schrijf je in op onze nieuwsbrief!

Waarom doe je wat je doet?

Ik weet niet of ik überhaupt iets anders kán dan wat ik vandaag doe. Ik voel een sterke, bijna lijfelijke drang om te 'maken'. Het is veel meer dan een job. Het is een soort DNA geworden. De scope is breed, van sculpturale objecten in hout en natuursteen, over architecturale elementen in beton, tot een maatwerk penthouseappartement in Beiroet, vol sobere edele materialen zoals Patara-marmer en iepenhout. Ik houd mijn reikwijdte graag breed, van openbare tot particuliere ruimtes.

Waarom ben je zelfstandige geworden?

Ik wilde mijn eigen ideeën concipiëren. Ik werkte als zelfstandige voor architectenbureaus, maar steevast met eigen projecten ernaast. Die roep werd steeds luider, zodat ik uiteindelijk focuste op mijn studio, om alle facetten van ontwerp tot uitvoering in handen te hebben. Hiermee sluit ik samenwerking geenszins uit. Integendeel, in Beiroet was ik naast ontwerper ook project director. Ik ondersteun graag anderen in hun projecten. Ik hou van de synergie, omdat ik er zelf iets uithaal. Ik wil altijd leren. Ook al deel ik mijn kennis, het is geen eenrichtingsverkeer. Het nieuwe perspectief dat ik hierdoor op mijn werk krijg, voelt als een geschenk.

Noro Khachatryan

IF © Adriaan Hauwaert

Hoe bevalt jou de positie tussen ontwerper, maker en kunstenaar?

Wat me altijd bijbleef uit mijn opleiding over de ontstaansgeschiedenis van design, is dit citaat: "Op het moment dat de maker niet meer de bedenker was, werden de taken gesplitst." De ene bedacht het, de andere maakte het. Ik ben alleszins tot maker geëvolueerd, maar ben altijd bedenker gebleven. Daardoor beheerst het ook mijn zijn. Ik probeer werk en privé beter af te bakenen. Ik zeg niet dat ik alleen voor mijn werk leef, maar het persoonlijke zonder mijn passie voor de job lijkt me vrij artificieel.

Noro Khachatryan

PN Beirut © Ieva Douaihi

Op welke manier maak je je stukken?

Ik maak of editeer mijn stukken zelf, omdat ik controle wil hebben, tot in het kleinste detail.

Ik leer van een proces. Ik wil het zien gebeuren, ervaren in mijn handen en al doende bijschaven. Mijn werkwijze is steeds verschillend. Het is een onderzoeksproces dat je doorloopt, met al dan niet het gewenste resultaat. Seriewerk boeit mij niet. Dat wringt zelfs. Ik neem soms afscheid van projecten, wetende dat er potentieel in zit. De drang en nood om nieuwe dingen te maken is altijd groter. Ik hou het bij pieces uniques en evolueer naar limited editions van hoogwaardige objecten. Ik blijf vooral aandachtig voor creatieve verenging. Ik wil niet in een kader vastzitten dat beslist wat ik wel en niet kan doen. Ik heb nooit voor zekerheid gekozen. Ik concipieer ideeën en voer ze uit, dat is voor mij onbetaalbaar. Als ik kan, zal ik altijd voor die vrijheid blijven kiezen.

Meronyms Noro Khachatryan

Meronyms © Adriaan Hauwaert

Ben je dan té eigenzinnig voor succes?

Wat is succes? Als ontwerper ervaar ik succes in de ontwikkeling van een kwalitatief project, waaruit ik de drijfveer haal om een nieuwe opdracht aan te gaan. Als ondernemer is dat een totaal ander gegeven. Ik onderscheid beide. In mijn ogen kan ik een succesvol ontwerper zijn zonder succesvol ondernemer te zijn. Sinds ik in 2010 als zelfstandig ondernemer startte, greep ik eerder opportuniteiten dan dat ik een strategie volgde. Maar het besef groeit dat elke stap die ik neem zonder strategie mij kwetsbaar maakt voor vermijdbare fouten. Een meerjarenplan helpt immers niet enkel om omzet te genereren, maar definieert ook waarop ja en neen te zeggen. Ik leerde dat een strategie zo ook een filter wordt die een portfolio richting geeft.

Noro Khachatryan

PN Beirut © Ieva Douaihi

Wat vind je het uitdagendst aan ondernemerschap?

Het wisselen van pet tussen creatieveling en ondernemer. Ik kijk soms van een afstand naar mezelf en dan vind ik mezelf niet de beste zakenman. Als ik eens een uur vrij heb, zal ik eerder mijn schetsboek nemen dan enkele facturen versturen. Ik ga het uit de weg, omdat dat het laatste is wat ik wil doen. Tot dusver voelde ik zelden de urgentie om verder te groeien met mijn studio, maar nu wil ik het toch anders aanpakken, want zonder verkoop kan het snel gedaan zijn met mijn passie. Ik haal mijn grootste omzet uit totaalprojecten. Die laten toe om de kleine, vaak heel boeiende projecten uit te voeren, die ook hun prijs hebben, maar die valoriseren durf ik wel eens uit het oog te verliezen.

Vragen sommige opportuniteiten ook om gecreëerd te worden?

Exact. Kunst en design koop je ook niet omdat je dat écht nodig hebt. Je kan 1.001 redenen opnoemen, maar een existentiële nood is er niet. Een sculpturaal object schaf je niet analytisch aan. Dat besef groeide eerder traag. Ik dacht te lang dat mijn projecten wel voor zich spraken. Er was altijd belangstelling voor en ik creëerde weliswaar opportuniteiten, maar eigenlijk was het een zeef. Projecten glipten me door de vingers. Ik kon of durfde niet commercieel te denken. Misschien was ik te afstandelijk in mijn contact of verkocht ik te weinig een droom.

Zeker in grote projecten wil ik me professioneler omringen, zodat het ene project gemakkelijker tot een volgende leidt.

Hoe meer ervaring en inzicht ik krijg in het commerciële aspect, des te meer ik besef dat ik er zelf afstand moet van nemen. Als ontwerper kan ik wel veelzijdig zijn, maar daarom ben ik dat nog niet als ondernemer. Zo vraagt een architecturaal totaalproject een andere aanpak dan de samenwerking met een galerie die sculpturale objecten op de markt brengt.

Het samenwerken met een galerist is sinds kort wel heel letterlijk te nemen.

Wij vonden elkaar in de zoektocht naar een ruimere en betere infrastructuur in een pakhuis dat we stripten en renoveerden. Vandaag gonst het er van de culturele bedrijvigheid. Mijn vrienden, galeriehouders Harlan Levey en Winnie Kwok, en ikzelf ervaren de meerwaarde van een gemeenschappelijk pand. Het schudde me enigszins wakker. Het is meer dan infrastructuur delen. We zoeken synergiëen en leren van elkaar. Ik volg de distributie van kunst en design nu nog meer. Het is een commitment, geen statement. Het is een momentum om mijn benadering te verfijnen en mijn studio op een natuurlijke manier verder te ontwikkelen en condities te scheppen die me toelaten om onafhankelijk te blijven werken. Met een meerjarenplan en prioriteiten voor de toekomst.

studiokhachatryan

studiokhachatryan © Damon De Backer