“De voorbije twintig jaar heb ik een heel breed werkterrein ontwikkeld. Dat loopt van industriële producten over installaties en maatwerk tot eenmalige ingrepen in bijvoorbeeld een kerk of ziekenhuis. Voor het grote publiek is het niet altijd even duidelijk wat ik nu precies doe. Terwijl alles voor mij vertrekt vanuit eenzelfde methodiek en eenzelfde zoektocht naar een oplossing. Voor mij is alles ‘een Roel’, vandaar mijn nieuwe identiteit die ik vorig jaar lanceerde. Om dat voor de buitenwereld nog duidelijker te maken wilde ik twee verschillende ontwerpstrategieën combineren in één project”, steekt Vandebeek van wal.

Vanuit één inspiratiebron wilde Roel twee contrasterende werelden bespelen: een industrieel vervaardigd en gecommercialiseerd gebruiksvoorwerp en een meer kunstzinnige installatie.

“Door voor bekende personen te kiezen wilde ik het project meer slagkracht geven. Tegelijk kent het grote publiek hen op een bepaalde manier, terwijl ik nieuwe aspecten van hun persoonlijkheid wil laten zien. Want nooit eerder zijn ze via objecten geportretteerd. Die idee triggerde hen ook om in te stemmen met het project. Via Stijn Meuris, die ik een beetje kende en die meteen enthousiast was om als ambassadeur bij zijn collega’s op te treden, kreeg ik de kans om het idee voor Objet Portrait uit te leggen.”

Eens de eerste contacten gelegd waren, kon het echte ontwerpwerk beginnen. “Vooraf sprak ik met elke persoon af om mijn plan uit de doeken te doen. Daarna volgde een tweede gesprek bij hen thuis, zodat ik meteen zelf kon zien hoe ze wonen en van welke stijl ze houden. Bovendien voelden ze zich zo extra op hun gemak, waardoor het gesprek veel vlotter loopt. Om diezelfde reden nam ik voor elk gesprek ruim de tijd, want het duurt altijd eventjes voor iemand zich begint bloot te geven. Bovendien vergezelde mijn vrouw me, zodat ik achteraf iemand had om mijn indrukken bij af te toetsen. Op enkele kernwoorden na, die me een leuke invalshoek leken, schreef ik tijdens het gesprek niets op”, vertelt Vandebeek.

In de derde fase vertaalde Vandebeek de gesprekken in concrete objecten. “Op basis van de voor mij verrassende zaken die uit het gesprek naar boven kwamen, ben ik beginnen schetsen. Die tekeningen leidden ofwel naar een industrieel object, ofwel naar een installatie. Wanneer ik de schetsen voorlegde aan de personen zelf, waren ze meteen erg alert. Want hoewel ze het gewoon zijn om geïnterviewd of gefotografeerd te worden, had nooit eerder iemand een object gemaakt op basis van hun persoonlijkheid. Meestal waren ze verrast hoe dichtbij zichzelf het ontwerp stond. Al was het heel af en toe ook nodig om het ontwerp nog een beetje verder te ontwikkelen”, vertelt Vandebeek. “In een vierde fase werkte ik de schetsen verder uit, zodat ik in overleg met mijn inspiratiebronnen op basis daarvan een definitieve keuze kon maken. Voor de laatste fase maakte ik prototypes op ware grootte uit de meest diverse materialen, zoals karton, renders of 3D-printing.”

In totaal maakte Vandebeek voor het project achttien ontwerpen, waaronder negen objecten en negen installaties.

“Iemand die sterk onder de indruk was van de installatie die ik voor haar maakte, is fotografe Lieve Blancquaert."

Met Travel road wilde ik verbeelden hoe ze opgaat in haar projecten, hoe ze haar onderwerp telkens opnieuw tot op het bot uitspit. Tot op het punt dat ze zichzelf er bijna in verliest. Daarom verbeeldde ik een loden weg, waarbij zij helemaal op het einde zit. Ze vertrouwde me toe dat het exact weergeeft hoe ze zich voelt. Dat ze zich altijd helemaal geeft, en zich in dat proces soms erg alleen en klein voelt”, vertelt Vandebeek.

“Een ander mooi voorbeeld is het bijzettafeltje dat ik voor ondernemer Wouter Torfs ontwierp. Dat tafeltje kan alleen in evenwicht blijven als er aan de ene kant een aantal boeken op liggen. Het is een verwijzing naar de balans die Torfs in zijn eigen leven hanteert tussen zijn werk en zijn meer spirituele kant. Het tafeltje verbeeldt dat evenwicht.”

Rode draad doorheen Objet Portrait is dat Roel Vandebeek telkens vertrekt vanuit de identiteit van de personen om tot een ontwerp te komen. “Ook in mijn andere werk is dat telkens mijn modus operandi. Ik vind het niet alleen erg boeiend, het is ook heel hedendaags. Terwijl je vroeger als klant keuze had uit een aantal ontwerpen, is het aanbod nu veel individueler. Kant-en-klare pakketten moeten plaats ruimen voor een tailormade aanbod. Dat individuele karakter is belangrijk binnen mijn ontwerppraktijk. Daarnaast hou ik niet van schreeuwerig design, maar van stilteobjecten. Net aan die sereniteit danken ze volgens mij hun kracht”, vertelt Vandebeek.

“Al betekent dat niet dat mijn werk altijd super serieus is. Vaak integreer ik een vleugje humor. De gieter die ik voor Tom Lenaerts ontwierp is daar een mooi voorbeeld van. Dankzij de dubbele mond kan je zowel grotere planten als kleine zaadjes water geven. Het verwijst niet alleen naar Toms liefde voor planten en bloemen, maar ook naar zijn vermogen om iets snel over een andere boeg te kunnen gooien. Bovendien ziet het ontwerp er zo fris en vernieuwend uit, net zoals Toms met humor doorspekte stijl.”

Objet Portrait was te bezoeken in Thor Central Genk. De begeleidende catalogus omvat een overzicht van twintig jaar carrière van Roel Vandebeek. De producten zijn te koop via www.objetportrait.com.