Samenwerken met fabrikanten

voor

Heb je de geschikte fabrikant gevonden? Fijn! Onthou wel dat dit pas het begin is van je productieproces. Onder het motto ‘goede afspraken maken goede vrienden’, geven we je enkele tips mee over hoe je je productie in goede banen kan leiden.



Algemene richtlijnen

We geven je graag enkele concrete richtlijnen mee om de communicatie met je fabrikant goed te laten verlopen:

  • begin op tijd (d.w.z. voor de start van het seizoen) met aftasten: prijs, kwaliteit, levertermijn, capaciteit, verpakking,... Start zo vroeg mogelijk, want first come, first served.

  • durf te onderhandelen over de prijs en de voorwaarden

  • leg vast volgens welke formule je gaat samenwerken

    • optie 1: je ontwerpt het model en laat verder alles aan de fabrikant over
    • optie 2: je ontwerpt het model, maakt het eerste patroon en laat de rest aan de fabrikant over
    • optie 3: je ontwerpt het model, maakt het eerste patroon en het eerste prototype, en laat dan alles aan de fabrikant over
    • optie 4: je koopt stukken uit de white collection? van een fabrikant en laat ze aanpassen
  • giet je afspraken in een contract. Een standaardcontract bestaat uit een raamcontract en een individueel contract.

    • Het raamcontract is een overeenkomst waar je normaal gezien weinig aan moet veranderen. Het bevat typisch de volgende onderdelen: definities, het onderwerp, de prijs en betalingsvoorwaarden, de rechten en plichten van beide partijen, het eigendomsrecht, de materialen, de overeenkomst over de toe te passen afwerkingen, leveringstermijn, de duur en vergelding van het contract, bepaling van vertrouwelijke informatie, vermelding van de toegepaste wetgeving en aangewezen gerecht.

  • Het individueel contract bevat verdere opmerkingen en specificaties bij het raamcontract. Aan dit contract kan je wél sleutelen — het kan zelfs op regelmatige tijdstippen aangepast worden, maar alleen als het raamcontract ondertekend is. Het is slechts geldig voor één seizoen (één collectie) en beslaat een pagina per model (schets en details). Het individueel contract bevat verder een beschrijving van de opdracht: patronen, prototypes, aankoop van de stoffen, voorbereiding van de productie en de productie zelf, prijzen, voorwaarden en leveringsplaatsen. Verder bevat dit contract ook nog de specifieke productieopdracht, waarin de maten en het aantal per maat wordt vastgelegd.
  • communiceer correct, duidelijk en op tijd

  • vraag raad aan je fabrikant over de kosten van je ontwerp. Wat is de prijs van extra details, zoals stiksels en plooien? Bestaan er goedkopere alternatieven voor bepaalde elementen?

  • neem je portfolio mee, zodat de producent weet wat jouw visie is

  • wees punctueel en duidelijk in je documentatie:

    • maak voor elk stuk een technische fiche (meer informatie verderop) met alle details (van stof, model en maat tot benodigdheden, kleuren, voering en etiketten) om misverstanden te vermijden
    • geef een naam en nummer aan elk model om de communicatie te vergemakkelijken
  • voorzie steeds voldoende stoffen, fournitures en etiketten, zodat je geen tijd verliest

  • markeer alles wat je verstuurt naar je producent met jouw referenties

  • zorg voor een goede opvolging als je iets verstuurd hebt: check de bevestiging van verzending en ontvangst

  • hou je producent op de hoogte wat betreft (wijzigingen van) leveringen van stoffen en fournitures

  • breng indien mogelijk (geregeld) een bezoek aan je producent. Dit verkleint de kans op fouten aanzienlijk.

  • probeer een langetermijnrelatie op te bouwen met je producent. Het zal jou en je partners helpen om efficiënt te werken, kosten te drukken en meerwaarde te bieden aan je klanten. Laat bijvoorbeeld weten dat je tevreden bent met het geleverde werk en bel geregeld.

Technische fiche

De technische fiche is een belangrijke schakel in de communicatie tussen jou en je producent. De taal vormt soms een barrière, maar een nauwkeurige technische fiche beperkt de kans op productiefouten. Zeker als je je collectie laat maken in lageloonlanden, is een goede technische fiche onontbeerlijk.

Dit is een voorbeeld van een technische tekening, waarbij alle details zichtbaar moeten zijn:

Technische fiche

Technische fiche

Verder geven deze tips een houvast bij het opmaken van je technische fiches:

  • technische fiches maak je het best met de computer. Je kan hiervoor verschillende programma’s gebruiken, zoals Kaleido van Lectra of het goedkopere Illustrator.

  • je verduidelijkt je technische tekening met behulp van naadsymbolen, die je bij voorkeur per naad aangeeft, zodat de fabrikant precies weet hoe hij een naad moet afwerken, met welk steektype en welke dikte van draad en kleur.

  • naast de naadsymbolen hoort er ook een maatspecificatie in de technische fiche. Dit is een tabel die alle afmetingen van de pijlen in centimeter weergeeft. Hierbij wordt ook de toegift (meerwaarde) aangeduid.

  • je voegt een visuele specificatie toe om de technische tekening te verduidelijken. Bijvoorbeeld:

1. knoopsgat in staander horizontaal in het midden

2. knoopsgaten in voorsluiting verticaal

3. 1e knoopsgat komt 3 cm onder de staander

4. het verschil in lengte bij gelijke naden mag niet meer dan 0,5 cm zijn

5. het verschil tussen de kraagpunten en tussen de plaats van de zakken mag niet meer dan 0,2 cm zijn

6. alle zichtbare steken zijn 0,25 cm lang en worden met garendikte 120 gestikt

7. de zakken worden op 0,2 cm van de rand opgestikt

8. de zoom bij de borstzakken is 2 cm. Deze wordt op 1,8 cm doorgestikt

9. de terugslag op 2,8 cm van de overslag doorstikken

10. de omslag in de mouw wordt 1 cm onder de rand vastgezet

11. mouw, pas, kraag en staander worden op 0,2 cm van de rand doorgestikt

12. de zoom in het voor- en achterpand wordt op 2,8 cm door gestikt

13. de tolerantie voor de doorstikte afstand van alle zichtbare stiksels is 0,2 cm

14. knopen hebben twee ogen en een doorsnede van 1,5 cm

15. er mogen geen vlekken en stoffouten in de zichtbare delen voorkomen

16. er mag geen kleurverschil zijn tussen de diverse stofdelen

  • gebruik geen kleuren in je tekening, want die gaan verloren als je fabrikant ze kopieert. Geef de toe te passen kleuren liever aan op de bijgevoegde fiche.

  • bij de technische tekening hoort tot slot een ‘ID-kit’ van het kledingstuk: het seizoen, de collectie, het nummer van de stijl, de maten, materialen, afwerkingen, kleuren, eisen voor de verpakking, kapstokken,...

Productie-order

Een model kan uit verschillende stoffen worden gemaakt. Per stof kunnen er verschillende kleuren zijn. De fabrikant maakt per kleur een dossier op. Dit dossier bevat volgende informatie:

  • naam van model, seizoen, ordernummer
  • tekening van model
  • datum van lancering van productie
  • voorziene leveringsdatum
  • aan te produceren stuks per maat
  • samenstelling van de stoffen en wasvoorschriften
  • lijst van grondstoffen met verbruik (chronologisch, van hoofdstof tot verpakking)
  • staal van de stoffen per model en eventueel foto's van de fournituren

Nadat bovenstaande informatie is doorgegeven aan de fabrikant kunnen er nog verschillende soorten stalen opgevraagd worden:

  • PPS (pre production sample): een staal die gemaakt wordt alvorens de productie definitief van start gaat
  • Size set: een reeks van stalen van alle maten om te controleren of de gradatie klopt. De middenmaat en de twee buitenste maten zijn voldoende, samen met de matentabel.
  • PSS (pre shipment sample): een staal uit de reeds geproduceerde bestelling

Etikettering

Het etiket lijkt misschien maar een detail. Toch moet het aan een aantal belangrijke voorschriften voldoen én gaat je klant er ongetwijfeld te rade. Een woordje uitleg...

Stofsamenstelling

Het etiket moet bepaalde informatie bevatten over de stofsamenstelling van je product.

  • In Europa moeten alle textielproducten voorzien zijn van een label dat de vezelsamenstelling aangeeft. (Een ‘textielproduct’ is een product waarvan minstens 80% van het gewicht uit textielvezels bestaat.)

  • De gegevens moeten genoteerd zijn in de nationale taal.

  • Afkortingen zijn niet toegestaan.

  • Vezelnamen zijn bij wet vastgelegd. In principe heeft elk type vezel slechts één officiële benaming, maar polyamide en nylon vormen een uitzondering (het zijn synoniemen). De officiële vezelnaam verschilt van de marketingnaam of het handelsmerk en staat los van de fabrikant. Lycra, Tencel, Dacron, Coolmax, Tervire, Courtelle en Danufil zijn dan ook geen officiële vezelnamingen. Een voorbeeldje: de officiële vezelnaam ‘Lyocel’ verschilt van de marketingnaam (Tencel) en staat los van de fabrikant (Lenzing). (Hier smokkelen we graag het ecoweetje binnen dat Lyocel een van de meest duurzame materialen is binnen de mode! Lees er meer over op Close The Loop).

  • Je moet de vezelsamenstelling weergegeven volgens de EU-reglementering No 1007/2011, zodat je klant weet wat hij koopt. Je mag je textielproducten alleen uitbrengen op de EU-markt als ze voldoen aan de voorschriften van deze reglementering.

  • Ten slotte schrijft het Artikel 12 nog voor dat je verplicht bent te vermelden of het kledingstuk bestanddelen van dierlijke afkomst bevat. Je hoeft echter niet in detail te treden: het percentage of extra info over het dierlijk product mag je achterwege laten. Toch heeft deze regel meer invloed dan je misschien zou denken: je moet bijvoorbeeld zelfs een leren label op een textielproduct vermelden.

Wasvoorschriften

Je bent natuurlijk niet vrij om te kiezen welke wasvoorschriften je opneemt op je label, en hoe je dit doet.

  • De pictogrammen zijn eigendom van GINETEX. ETITEX vzw bezit dan weer de rechten voor België en Luxemburg. Je moet de symbolen uiteraard correct gebruiken, maar ook de volgorde speelt een rol. Bovendien betaal je voor het gebruik van de symbolen een vergoeding aan ETITEX.

  • De vijf basiswassymbolen vormen samen het care labelling system. Het is verboden om een ander symbool in deze volgorde op te nemen.

  • De volgorde is ook wettelijk bepaald: (1) wassen (2) bleken (3) drogen (4) strijken (5) chemisch reinigen

  • Doorlopende tekst is toegestaan, maar moet wel in de nationale taal geschreven zijn.

  • In Europa is het niet verplicht om de wassymbolen te vermelden (behalve in Oostenrijk en Italië), maar het is natuurlijk niet bijster klantvriendelijk om ze zomaar achterwege te laten.

Made in

Het wordt steeds belangrijk om te vermelden waar het product gemaakt is. In sommige landen wordt zelf gevraagd om de naam van de producenten op het label te plaatsen.

Lees in deze pdf alles over 'Productie' in mode.

Download de pdf

Tools en templates

Het warm water opnieuw uitvinden heeft geen zin. En je hebt al genoeg andere dingen aan je hoofd. Laat je helpen door onze gebruiksklare documenten.

Events en workshops

De creatieve sector lééft. Dankzij deze events en workshops hou je de vinger aan de pols.