Morgane Gielen is een Belgische lifestyle- en modefotograaf en oprichter van No Babes vzw en No Babes Agency, een educatief fotoplatform en talentenbureau dat de lens richt op inclusieve visuele representatie. Via shoots, events, workshops, expo’s en media-activaties maakt Morgane met No Babes meer ruimte in mode en media voor wat werkelijk is. Onlangs zette ze met Dito vzw ook de rondreizende expo Liefdevolle Lijven op.

Waarom heb je No Babes opgericht?

Ik ben altijd heel ambitieus geweest, wist als tiener al dat ik fotograaf zou worden. Maar ik legde extreem veel druk op mezelf, met als resultaat een burn-out en depressie op mijn achttiende. Mijn leven en relatie lagen in puin, het was een complete shitshow. Toch ben ik foto’s blijven maken om mijn gevoelens een plaats te geven, het zwijgen te doorbreken. Ik wilde een plek voor zelfacceptatie creëren waar ook anderen hun verhaal of trauma’s kunnen delen. Na wat vallen en opstaan, avondschooldiploma’s en een coachingcursus bij Starterslabo heb ik in 2019 een brainstormsessie geboekt met een marketingbureau. Om te verwoorden wie ik wilde vastleggen als fotograaf: gezichten buiten de doorsnee met een verhaal, de ‘no babes’. Toen mijn portretten aansloegen op Instagram, kwam gauw het idee voor een No Babes-boek waarvoor ik zelf een crowdfunding opzette. Een expo, tv-rubriek en uiteindelijk mijn modellen- en talentenbureau vloeiden daaruit voort.

Hoe reageerde de mode-industrie op je bureau als nieuwe speler?

De media-aandacht kwam er snel, maar voor concrete samenwerkingen hebben we echt op deuren moeten kloppen. Nog niet zoveel bedrijven staan open voor onze modellen, het is knokken tegenover de klassieke bureaus. Modemerken hier beseffen nog niet hoe nodig representatie is. Iemand met gekleurd haar, mét sample-maten, is al ‘speciaal’ genoeg. Onze modellen in een rolstoel of met een beperking worden nog niet vaak geboekt. In de VS of Londen staan ze al veel verder. We zien lokaal wel vooruitgang, maar vooral omdat ‘diversiteit’ nu trendgevoelig is. Dat is jammer, al zie ik het als een stap in de goede richting. Als ik een tip kan geven aan creatieven die inclusief werk willen maken, ook voor andere bedrijven: wees consequent in je boodschap en zoek gelijkgestemden. Durf hulp te vragen, zo bereik je nieuwe hoogtes. Dat is ook de kracht van No Babes: ik ben gewoon een doorgeefluik en platform voor de stemmen van anderen.

Hoe waarborg je de veiligheid van je talent?

We verplichten ons talent nooit om een opdracht aan te nemen. We organiseren workshops over do’s en don’ts en over hoe fake en misbruikend de industrie kan zijn. We briefen ook onze klanten goed en zijn altijd bereikbaar voor ons talent. De modellen kunnen ook begeleiders meenemen. 

Waar merk je nog lacunes op wat representatie betreft?

We hebben  nog niet alles in huis, dat kan nog jaren duren. Ik vind het belangrijk om de plussize community, personen van kleur en mensen met een mentale of fysieke beperking goed te vertegenwoordigen. Gelukkig krijgen we ook veel spontane inschrijvingen: meer dan 2.500 na anderhalf jaar. We werken nu aan een database, zodat dat talent met bedrijven verbonden kan worden én iedereen correct vergoed wordt. Rijk word ik er zelf niet van, maar bij mij gaat het om het pionierschap en de rebelsheid, tonen dat het anders kan. Iedereen is bij ons welkom, wat niet wil zeggen dat iedereen model kan worden. We kijken even streng naar potentieel, hard werk en talent als andere bureaus, maar wij zetten de deur gewoon niet alleen op een kier.

Hoe neem je de tijd om in te checken bij jezelf en waar push je nog verder voor?

Ik las wekelijkse teammeetings en jaarlijkse sluitingsperiodes in. Die tijd neem ik om te ontprikkelen en sessies met businesscoaches in te plannen. Voor de rest breek ik graag een lans voor therapie, yoga, meditatie, in afgebakende blokken werken en gezonde voeding waardoor ik me beter in mijn vel voel, niet om af te vallen. Intussen probeer ik mijn volgende doel te bereiken: fulltime personeel aannemen. En zelf blijf ik de middelvinger opsteken tegen de status quo en tonen hoe het ook kan. Er moet meer echtheid en storytelling in mode komen en ik hoop dat merken het belang ervan gaan inzien, al is het maar om hun marktaandeel uit te breiden. Er zijn geen excuses meer.

Oemer Khan drukt zijn stempel als model, designer en stylist voor namen als Adil & Bilall, Jean Janssens, Joffrey Anane en Anthony Nti. Zijn eigen label Studios by Oemer Khan kreeg steun van Essentiel en in 2023 werd hij medeoprichter van CULT, een kunst- en studioruimte in Antwerpen en ondersteuningsplatform voor de volgende golf jong talent. Zijn stylingwerk voor fictiereeks Kameleon van makers Malik Mohammed en Kristof Hoefkens debuteert in 2024 op Streamz.

Vandaag heb je een kenmerkende stijl: veel zwart leer, metaal en zilver, invloeden van hip hop en rock. Hoe is dat gegroeid en hoe uit zich dat in je werk?

Mijn oma spotte al vroeg mijn interesse in kleren en zo kon ik al in het middelbaar mode studeren. Op mijn vijftiende – denk zwarte bomber, Dr. Martens en toch al tattoos – werd ik als model gescout. Ik observeerde toen volop artiesten als A$AP Rocky en Playboi Carti en via mijn metalhead-nonkels las ik de LARGE-catalogus. Via modellenwerk werd ik richting styling geroepen en leerde ik hoe intensief en chaotisch die job kan zijn. Al die invloeden en ervaringen hebben me gevormd als stylist. Ik ben ook zelf designs beginnen creëren, waar ik nu wat minder tijd voor heb. Maar wat nog steeds primeert is werken met lokale designers. Ik kan de ene tussenpersoon zijn die voor een doorbraak of rode loperverschijning zorgt. De manier waarop ik met juwelen werk springt eruit in mijn stylings, dus ben ik altijd op zoek naar jonge brands – Belgische juweliers als Bobby Jewels, Lauri Jwlry, Fayahen en Fragille zijn mijn favorieten. Voor outfits heb ik al vaak gewerkt met Unfading Studio uit Gent. Shleem, Olivier D’hauwe en edgy Antwerps merk Judassime zijn verder mijn go to’s als ik iets fris zoek. Dan heb je ook nog Inner Child, Brilson, Aiker Aiker, Fe.mmke – die maken echt grave dingen.

Hoe blijf je ‘in touch’ met cultuurverschuivingen en zelfexpressie en hoe vertaal je dat om zo inclusief mogelijk te werken?

Ik denk dat ik vroeger meer vanuit één idee vertrok over wat cool was en dat was soms een dood spoor. Ik ben beginnen rondkijken en ik denk dat mijn sterkte is dat ik nu heel wat stijlen aankan. Ik ga op inspiratietrips naar Londen en Parijs, gewoon om te observeren, en nu krijg ik ook berichten van designers die zichzelf voorstellen. Projecten als CSTHELABEL, een brugplatform voor jonge creatives, zijn ook boeiend. Ik ga zo veel mogelijk in gesprek met jongeren, al ben ik op mijn zevenentwintigste niet bepaald oud (lacht). Mijn advies voor beginnende stylisten die zo inclusief mogelijk willen werken: steun niet enkel op showrooms, die hebben vaak alleen sample-maten. Als je zelf kleren kan maken: ga ervoor. In vintagewinkels vind je vaak ook meer maten voor verschillende lichaamstypes. Volg je gevoel, maar luister vooral naar waar je klant zich comfortabel in voelt. Als stylist bouw je vaak een intieme band op met je talent terwijl je niet weet waar iemand mee worstelt. Probeer dus empathisch te zijn. Neem mensen apart als je een opmerking hebt. Er zijn periodes waarin ik ook met angst worstel, één opmerking op set als ik modellenwerk doe kan dan lang nazinderen.

Heb je voor jezelf gedefinieerd wat je missie is en wat hoop je te bereiken door, letterlijk, meer ruimte voor de next gen te creëren met CULT?

Na een intense periode had ik onlangs het gevoel mezelf voorbij te zijn gelopen. Met coaches heb ik toen proberen definiëren waarom ik dit werk doe. Mijn missie is dus om kunst te maken via outfits, anderen te inspireren en jonge designers een kans te geven. Met CULT willen we op termijn ook een aanvulling bieden op de klassieke persdagen, aangezien een pr-showroom voor veel beginnende designers vaak onbetaalbaar is. Er zijn ook zoveel brands nu, het is moeilijk eruit te springen. Ik hoop vooral dat als we allemaal meer rondom ons zoeken naar lokaal talent en hen steunen door te shoppen of samen te werken, we een gezondere mode-industrie creëren.