Met hun diepblauw gekleurde, gevilte wandtapijten brengen Ana Naskidashvili en Frederik Poisquet onder de naam Morevi vergeten ambachten terug tot leven. De doelbewust primitief ogende stukken vormen een conceptuele ode aan de schoonheid van de natuur.

Met 20 to watch presenteert Flanders DC twintig opkomende talenten, die hun eerste stappen hebben gezet in de design- of modewereld. Wij geloven dat ze het in de toekomst nog veel verder zullen schoppen.

Morevi

Frederik Poisquet en Ana Naskidashvili

Wie is Morevi?

  • bestaat uit Ana Naskidashvili en Frederik Poisquet
  • zij studeerde grafisch ontwerp aan KASK Antwerpen en hij experimentele film aan KASK School of Arts Gent
  • blazen de ambachtelijke tradities van Georgië nieuw leven in

    Sinds we elkaar drie jaar geleden leerden kennen, werken we aan een gemeenschappelijk universum. Voor onze handgemaakte stukken in textiel laten we ons inspireren door de natuur, cultuur en voornamelijk Georgische ambachten. We vinden het magisch hoe we grotendeels vergeten technieken, zoals die onder meer in het dorp van mijn grootmoeder nog bestaan, opnieuw tot leven kunnen wekken. De onvoorspelbaarheid die gepaard gaat met het gebruik van natuurlijke materialen zoals wol of indigo maakt het fascinerend. We houden ook van een tijdloze, primitieve esthetiek, waarin imperfecties bijdragen aan de schoonheid.

    Liminal III

    Liminal III

    Terra I

    Terra I

    Daarnaast koesteren we een absolute passie voor handwerk. Voor onszelf heeft dat bijna een meditatief effect. Door aan de kleinste details aandacht te besteden bezit ons werk een sterke ziel. Bovendien kunnen we onze kennis over het intense maakproces meegeven aan de koper, zodat die er ook meer inzicht in krijgt en er dus meer waarde aan hecht. Mensen overtuigen van die emotionele meerwaarde en ons vele handwerk valideren, vormt onze grootste uitdaging.

    Liminal I

    Liminal I

    Liminal II

    Liminal II

    Centraal in onze ontwerppraktijk staat het concept. We willen vooral de vergeten technieken en natuurlijke materialen in de kijker zetten. Daarom hanteren we een visueel abstracte taal, die via een minimale menselijke interventie een vleugje poëzie toevoegt aan het ontwerp. In de toekomst willen we ook andere technieken en materialen die we tijdens ons uitvoerig onderzoek in Georgië ontdekken nieuw leven inblazen.